Wie Thijs van Leer zegt, zegt Focus. Zijn band bestaat bijna 50 jaar, dat is inclusief enkele lange pauzes. De laatste comeback was in 2000. Vanaf die tijd kwamen er weer cd’s uit. Het nieuwste album ‘Focus 11’ werd begin februari gelanceerd tijdens ‘Cruise to the Edge’. Deze meerdaagse cruise is het toppunt voor de progrock liefhebbers vanuit de hele wereld.
‘Who’s Calling?’ heeft een licht rockende start, de Focus sound is snel te horen. Het tempo licht aardig hoog, maar de melodie is heerlijk aanwezig. De Hammond is soms meer op de achtergrond. Op andere momenten duwt Thijs zijn orgelspel wat meer naar de voorgrond. Pierre van der Linden gebruikt zijn cimbalen veelvuldig. Hij bespeelt ze snel en licht, richting de binnenrand. Al laat hij de cimbalen zo nu en dan meer rinkelen door meer naar buitenrand te slaan.
Bijna non-stop volgt ‘Heaven’, dit klinkt totaal anders. Het is minder rockend, de snaren zijn lichter van klank. De sfeer is een beetje zomers, de dwarsfluit zorgt voor een vrolijke noot. Het orgel laat zicht kort, maar duidelijk op de voorgrond horen. Thijs maakt op zijn eigen manier gebruik van woordeloze zang. Het geluid komt wat retro over, maar dit past bij de sfeer.
‘How many miles’ is weer iets ‘steviger’, dit vormt een mooie mix met het fluitspel. Thijs strooit er met zijn zware stem enkele fantasiewoorden doorheen. De tekst (met echte woorden) gaat over zijn liefde voor jazz. De zang is ietwat monotoon, en licht staccato, maar het past prima bij de muziek. Later horen we weer zijn zwaardere stem, waarna het einde wordt helaas weggedraaid.
In ‘Winnie’ is het gitaarspel van Menno Gootjes ingetogen en meeslepend. Samen met de overige instrumenten geeft dit een dromerige sfeer. De warme tonen van het fluitspel past hier prima bij, tussendoor hoor je enkele tonen van de piano. Dit alles heeft een rustige flow, en een fantastische opbouw. Er is volop toonhoogte verschil in de drums, die heel rustig bespeeld worden. Dit gave nummer eindigt op een geweldige manier.
Als je iets kunt verwachten bij Focus, dan is het dat je niet weet wàt je kunt verwachten. Dat is ook in ‘Palindrome’ het geval. Ook hier zijn er bijzondere, wendingen en complexe, verrassende ritmes. Thijs speelt een aantal keer een enkele noot op het orgel, maar het is bijna niet te voorspellen wanneer die komt. Om dat beter te kunnen achterhalen, moet je een aantal keer luisteren. De drums komen heerlijk op de voorgrond, hierin vertraagt het tempo op sublieme wijze. De melodie van eerder keert vlak voor het einde terug.
Alle nummers zijn door Thijs geschreven, behalve ‘Mare Nostrum’, dit is geschreven door de nieuwe bassist Udo Pannekeet. Focus speelde dit nummer al tijdens hun concerten, ook op de cd is het duidelijk: dit is een prachtig opgebouwd nummer!
Als laatste de titeltrack, weer is er een fantastische harmonie tussen de instrumenten in dit overwegend rustige nummer. Door de vertraging verwacht ik een opbouw naar einde. Maar het is een verrassende twist. Even later hoor je de fluit, je merkt dat dit wèl opbouw naar het einde is. Toch komt het einde sneller dan verwacht en gehoopt.
Het fantastische artwork kan ik niet ongenoemd laten. Dit is overduidelijk het werk van ‘Roger Dean’. Op de platenhoes komt het nog beter tot zijn recht dan op cd-formaat. ‘Focus 11‘ is misschien iets rustiger dan wat we van Focus gewend zijn, toch zit dit boordevol details. Ook na bijna vijftig jaar heeft Focus genoeg inspiratie om een goed en boeiend album af te leveren.
85/100 In and Out Focus Records
Website: Focus
Facebook: Focus
Tracklist:
01 – Who’s Calling? (5:27)
02 – Heaven (4:27)
03 – Theodora na na na (4:27)
04 – How Many Miles? (4:48)
05 – Mazzel (4:23)
06 – Winnie (5:13)
07 – Palindrome (5:34)
08 – Clair-Obscur (3:14)
09 – Mare Nostrum (5:08)
10 – Final Analysis (3:51)
11 – Focus 11 (6:12)
Line-Up:
Thijs van Leer – Hammondorgel, piano, synthesizer, dwarsfluit, zang
Pierre van der Linden – drums
Menno Gootjes- gitaar
Udo Pannekeet – bas
This translated review in English is an unadjusted translation from Dutch by Deepl
Focus – Focus 11
Whoever says Thijs van Leer, says Focus. His band exists almost 50 years, that includes some long breaks. The last comeback was in 2000. From that time on, CDs were released again. The latest album ‘Focus 11‘ was launched at the beginning of February during ‘Cruise to the Edge‘. This multi-day cruise is the highlight for prog rock lovers from all over the world.
Who’s Calling‘ has a slightly rocking start, the Focus sound can be heard quickly. The tempo is slightly high, but the melody is wonderfully present. The Hammond is sometimes more in the background. At other times Thijs pushes his organ playing a bit more to the foreground. Pierre van der Linden frequently uses his cymbals. He plays them quickly and lightly, towards the inner edge. Although he occasionally makes the cymbals ring more and more by hitting the outside edge.
Heaven‘ follows almost non-stop, which sounds completely different. It is less rocking, the strings are lighter in sound. The atmosphere is a bit summery, the flute provides a cheerful note. The organ is short, but clearly in the foreground. Thijs uses wordless vocals in his own way. The sound looks a bit retro, but this fits the atmosphere.
How many miles‘ is again a bit more ‘solid’, this forms a nice mix with the flute playing. Thijs scatters a few fantasy words through it with his heavy voice. The text (with real words) is about his love for jazz. The vocals are somewhat monotonous, and slightly staccato, but it fits perfectly with the music. Later we hear his heavier voice again, after which the end is unfortunately turned away.
In ‘Winnie‘ Menno Gootjes’ guitar playing is subdued and compelling. Together with the other instruments this gives a dreamy atmosphere. The warm tones of the flute playing fit perfectly with this, in between you can hear some tones of the piano. All this has a quiet flow, and a fantastic structure. There is plenty of pitch difference in the drums, which are played very quietly. This great song ends in a great way.
If you can expect something from Focus, it is that you don’t know what to expect. This is also the case in ‘Palindrome‘. Here too there are special, twists and complex, surprising rhythms. Thijs plays a number of times a single note on the organ, but it is almost impossible to predict when it will be. In order to find this out better, you have to listen a number of times. The drums come to the forefront, in which the tempo slows down in a sublime way. The melody from earlier times returns just before the end.
All songs are written by Thijs, except ‘Mare Nostrum‘, which is written by the new bassist Udo Pannekeet. Focus already played this song during their concerts, also on the CD it is clear: this is a beautifully constructed song!
Finally the title track, again there is a fantastic harmony between the instruments in this predominantly quiet song. Because of the delay I expect a build up to end. But it is a surprising twist. A little later you hear the flute, you notice that this is build up to the end. Yet the end comes faster than expected and hoped for.
I can’t leave the fantastic artwork unnamed. This is clearly the work of ‘Roger Dean’. On the record sleeve it is even better than on CD-format. Focus 11‘ may be a bit quieter than what we are used to from Focus, but it is full of details. Even after almost fifty years Focus has enough inspiration to deliver a good and fascinating album.
85/100 In and Out Focus Records
Website: Focus
Facebook: Focus
Tracklist:
01 – Who’s Calling? (5:27)
02 – Heaven (4:27)
03 – Theodora na na na (4:27)
04 – How Many Miles? (4:48)
05 – Mazzel (4:23)
06 – Winnie (5:13)
07 – Palindrome (5:34)
08 – Clair-Obscur (3:14)
09 – Mare Nostrum (5:08)
10 – Final Analysis (3:51)
11 – Focus 11 (6:12)
Line-Up:
Thijs van Leer – Hammond organ, piano, synthesizer, flute, vocals
Pierre van der Linden – drums
Menno Gootjes – Guitar
Udo Pannekeet – bass