Looking at the cover of ‘The Alchemy Project’, I suppose this album by Epica will be very special again. Epica has collaborated with all kinds of singers and musicians from the broad metal scene. As a result, the songs range from melodic metal, to the more extreme metal.
‘The Great Tribulation’ has a slightly theatrical and symphonic start, including choral vocals. Some metal elements are subtly woven into it. Then the turn to metal, this is darker than you would expect from Epica. But that is due to the cool contribution of Fleshgod Apocalypse. There is a nice alternation between Simone’s clear vocals, grunts and choirs. Moreover, there is a nice interaction or combination of metal and classical influences. The slower, lighter parts are well placed between the massive and/or up-tempo parts. The result is a grand opening track that has a cool tight ending. In ‘Wake the World’, you can hear Uriah Heep’s influences, as their keyboardist Phil Lanzon is a guest musician here. Again is the good blend and variety of choral vocals, grunts and Simone’s vocals. This forms a good combination with the vocals of Tommy Karevik (Kamelot). This song is less grand in structure than opening track, but no less beautiful for that!
The catchy rhythm and tight way of singing in ‘The Final Lullaby’ are rousing. The accessible rhythm and melody provide a perfect match. The saxophone is surprisingly added. This “party song” seems to end “on the strings”. But then you hear the sound of a music box and spoken words. Very slowly this becomes slower and softer, and so this very slowly fades out. Because of the large number of guest musicians from the broad metal scene, the songs are very varied. For ‘Sirens – Of Blood and Water’ is very different again with the hint of Arabic influences. The symphonic music fits perfectly with the clear vocals of Charlotte Wessels and Simone. Epica continues to surprise, so too in ‘Death is not the End’. Death-metal and symphony, grunts and clear (choral) vocals form a great contrast, and at the same time the whole remains in harmony, unimaginable!
One might call ‘Human Devastation’ a lot of “tumultuously noise,” and possibly skip this song. The “real” metal freak enjoys this “more extreme” black-death metal, and might even turn up the volume here. Due to the very high tempo, the dynamics in the music are of course a bit less. Therefore, this song is actually the furthest away from the Epica style, yet it fits within this CD. The gentle intro of ‘The Miner’ is a great contrast to the previous song. There is a nice build up to more pace and volume. The details in the music come out best when listening with headphones. Even in this last track, the balance between vocals and music remains. Again there is a wonderful build-up to the end. You clearly notice that this is the last track.
There is a big difference in styles, which makes it feel a little less like a whole. That’s not a criticism, it’s just to make it clear to you how this album feels. If you listen with headphones, the details and countless layers in vocals and music come out better. But because of the great contrasts and exhilarating nature, this album also invites you to listen through the speakers and crank up the volume quite far. It must have been a monster job to record and mix all this. Epica proved that they belong to the top in this field. Because ‘The Alchemy Project’, due out November 11, is a top album.
(95-100) (Atomic Fire Records).
Track listing with guests:
01 – The Great Tribulation: Fleshgod Apocalypse
02 – Wake the World: Phil Lanzon (Uriah Heep) & Tommy Karevik (Kamelot)
03 – The Final Lullaby: Shining
04 – Sirens – Of Blood and Water: Charlotte Wessels & Myrkur
05 – Death is not the End: Frank Schiphorst (MaYaN) & Björn “Speed” Strid (Soilwork)
06 – Human Devastation: Henri Sattler (God Dethroned), Sven de Caluwé (Aborted)
07 – The Miner: Asim Searah (Damnation Plan), Niilo Sevänen (Insomnium), Roel van Helden (Powerwolf)
Line-up:
Simone Simons – lead vocals
Mark Jansen – rhythm guitars, grunts
Isaac Delahaye – guitars
Coen Janssen – synths, piano
Rob Van Der Loo – Bass
Ariën Van Weesenbeek – Drums
Social media:
Website: Epica
Facebook: Epica
Epica – The Alchemy Project
Als ik naar de cover kijk van ‘The Alchemy Project’, dan vermoed ik dat ook dit album van Epica weer heel bijzonder zal zijn. Epica heeft samengewerkt met allerlei zangers/zangeressen en muzikanten uit de brede metal- scene. Hierdoor variëren de nummers van melodieuze metal, naar de wat meer extreme metal.
‘The Great Tribulation’ heeft een licht theatrale en symfonische start, inclusief koorzang. Er zijn subtiel enkele metal elementen in verweven. Dan de wending naar metal, dit is donkerder dan je van Epica zou verwachten. Maar dat komt door de gave bijdrage van Fleshgod Apocalypse. Er is een mooi afwisselingen tussen de heldere zang van Simone, de grunts en de koorzang. Bovendien is er een mooie wisselwerking dan wel samenspel van metal en klassieke invloeden. De langzamere, lichte delen zijn goed geplaatst tussen de massieve en/of up-tempo delen. Het resultaat is een groots opgezet openingsnummer dat een gaaf strak einde heeft. In ‘Wake the World’ hoor je de invloeden van Uriah Heep terug, want hun toetsenist Phil Lanzon is hier gastmuzikant. Weer is de goede blend en afwisseling van koorzang, grunts en de zang van Simone. Dit vormt een goede combinatie met de zang van Tommy Karevik (Kamelot). Dit nummer is minder groots van opzet dan openingsnummer, maar daarom niet minder mooi!
Het pakkende ritme en de strakke manier van zingen in ‘The Final Lullaby’ zijn opzwepend. Het toegankelijke ritme en melodie vormen een perfecte match. De saxofoon is verrassend toegevoegd. Dit “feestnummer” lijkt te eindigen op de snaren. Maar dan hoor je het geluid van een speeldoosje en gesproken woorden. Heel langzaam wordt dit langzamer en zachter, en zo dooft dit heel langzaam uit. Door het groot aantal gastmuzikanten uit de brede metal scene zijn de nummers zeer gevarieerd. Want ‘Sirens – Of Blood and Water’ is met het vleugje Arabische invloeden weer heel anders. De symfonische muziek sluit perfect aan bij de heldere zang van
Charlotte Wessels en Simone. Epica blijft verrassen, zo ook in ‘Death is not the End’. Death-metal en symfonie, grunts en heldere (koor)zang vormen een groot contrast, en tegelijkertijd blijft het geheel in harmonie, onvoorstelbaar!
De één noemt ‘Human Devastation’ misschien een “bak herrie”, en zal dit nummer eventueel overslaan. De “echte” metal-freak geniet van deze “extremere” black-death metal zet hier de muziek misschien zelfs harder. Door het hele hoge tempo is de dynamiek in de muziek natuurlijk wat minder. Daarom staat dit nummer eigenlijk het verste af van de Epica stijl, toch past het wel binnen deze cd. Het zachte intro van ‘The Miner’ vormt een groot contrast met het voorgaande nummer. Er is een mooie opbouw naar meer tempo en volume. De details in de muziek komen het best tot zijn recht als je met koptelefoon luistert. Ook in deze laatste track blijft de balans tussen zang en muziek bestaan. Weer is er een prachtige opbouw naar het einde. Je merkt duidelijk dat dit het laatste nummer is.
Er is een groot verschil in stijlen, waardoor het wat minder als één geheel aanvoelt. Dat is geen punt van kritiek, het is alleen om je duidelijk te maken hoe dit album voelt. Als je met koptelefoon luistert komen de details en de ontelbare laagjes in zang en muziek beter tot zijn recht. Maar door de grote contrasten en het opzwepende karakter nodigt deze cd ook uit om via de speakers te luisteren en het volume behoorlijk ver open te zetten. Het moet een monsterklus geweest zijn om dit alles op te nemen en te mixen. Epica heeft bewezen dat ze hierin tot de top behoren. Want ’The Alchemy Project’, dat 11 November uitkomt, is een top album.
(95-100) (Atomic Fire Records)