Op vrijdagavond 17 januari traden twee lokale bands op in De Bosuil (Weert). Deze keer was de entree gratis. De achterwand van het cafégedeelte was voorzien van een sfeervolle houten achterwand, compleet met lampen. Dit mooie decor mag wel blijven!
De coverband Satisfied draait al jaren mee, zij mochten deze avond openen. Zanger/gitarist Wim Adriaens begroette het publiek met: ‘We are Satisfied”. Ze begonnen met ‘Butterfly’ van Kenny Wayne Shepherd. Wim had een hele duidelijke uitspraak. Pier Vanlaer scheurde met zijn gitaar heerlijk door een instrumentaal stuk heen. Jo Gofers woont (bij wijze van spreken) bijna in De Bosuil, meestal verzorgt hij het licht hier. Maar nu zat hij achter het drumstel. Hij drumde strak maar relaxed.

‘Low down and dirty’
Tijdens ‘Low down and dirty’ leek bassist ‘Bär van den Heuvel’ wat los te komen. Er was een leuke wisselwerking tussen hem en Pierre. Door de rustige manier van performen van Satisfied was er vrij weinig te zien op de bühne. Deze mannen speelden stevige blues rock, het geheel had meer mogen leven. ‘Every rose has it’s thorn’ staat vaak op de setlist. Deze ballad werd zeer goed neergezet. Wim zong vaak met zijn ogen dicht, dat mocht hier zeker. In andere nummers was dat jammer, want je miste (oog)contact met het publiek. Zo had de band tijdens bijvoorbeeld ‘The old man down the road’ de aanwezigen aan kunnen moedigen om mee te klappen. Er was geen rivaliteit tussen Pier en Wim. Beiden speelde echt goed, en dat gold ook voor de ritmesectie. Zo kon men genieten van covers zoals: ‘Rosalie’, ‘Long hot summer’ e.a. Ondanks dat het wat levendiger had gekund, was het zeker een geslaagd optreden.

Starfish Bowl
Starfish Bowl speelt blues rock met psychedelische invloeden. In 2014 gingen ze uit elkaar, gelukkig zijn ze sinds 2018 weer terug! In de 17 jaar van hun bestaan brachten ze vier albums uit, de laatste was ‘Dopamine’ uit 2008. Ze begonnen met een ouder nummer: ‘Mean Russian machinery (2005)’. Marcel zong delen met gesloten ogen, maar je zag dat hij één was met de muziek. Tijdens een instrumentaal stuk betrok Marcel de Amerikaanse vlag, die tegen de zijwand hing, in zijn performance. Zoals altijd had hij zijn eigen, excentrieke manier van performen.
Voor ‘Dopamine’ ging gitarist/backing vocalist Peter Thommassen achter het keyboard zitten. Marcel was bijna woord voor woord te verstaan, bovendien haalde hij de hoge uithalen zonder moeite.

Sunshine 777’
In alle nummers toonde Marcel met zijn hele lijf expressie, die soms licht theatraal was. Hij gaf zich helemaal.

Alle bandleden gingen mee in de aangename flow van de nummers. Bovendien was er volop interactie en non verbale communicatie op het podium. In ‘Heather’ liet Peter fantastisch gitaarspel horen. Maar in ‘In my youth’ was het Peter-Mathijs Linsen (ofwel PM) die de aandacht naar zich toe trok. Zijn broer, Martijn Linsen, bespeelde de bas. Hij speelde goed strak, bovendien had de bas een mooie sound. Rob Kneepkens, de drummer waarmee ze 17 jaar geleden begonnen, is terug van weggeweest. Hij gaf het herkenbare, strakke intro van ‘Sunshine 777’, precies wat het nodig had. Heel het nummer heeft een strak ritme Marcel moedigde ons aan mee te klappen.
Door de jaren heen is ‘Woman’ geëvolueerd. Door de vertragingen die er nu in zitten kwam de pijn beter tot leven. Het is duidelijk waar ‘Drag queen’ over gaat. Als er één nummer was waar de extravagante manier van performen van Marcel goed tot zijn recht kwam, dan was het hier wel. Peter toverde allerlei psychedelische klanken uit zijn gitaar.

Ode aan Gordon Downie.
Starfish Bowl bracht een ode aan de in 2017 overleden Gordon Downie. Hij was de frontman van de Canadees band The Tragically Hip. Ze speelden onder andere ‘Blow at high dough’.
PM pakte zijn akoestisch gitaar voor ‘Bobcaygeon’. De zang verliep niet vlekkeloos, toch maakte Marcel zittend ook indruk. Er werd prima klein en ingetogen gespeeld.
Deze en de andere covers voelden heel natuurlijk aan.

Army of lovers
Vlak voordat Starfish Bowl ermee stopte maakten ze nog een paar gave nummers. Één daarvan is ‘Army of lovers’. Dit mooi opgebouwde nummer heeft heerlijke bas grooves. De passie bleef bij allemaal voelbaar. Marcel had hier iets te weinig power op zijn stem.
De toegift bestond uit het nummer waarmee het allemaal begon: ‘Starfish Bowl’. Peter en Martijn liepen al spelend de zaal in. Het instrumentale stuk was geweldig. De vocale uithalen van Marcel waren zeer goed.
Gedreven als Marcel is, zat het hem niet lekker dat ‘Bobcaygeon’ eerder niet goed liep. Dus werd dat nummer nogmaals gespeeld. Voor deze ene keer pakte hij de songtekst erbij. Hij begon wat aarzelend, maar maakte dat gaandeweg goed. Respect! Starfish Bowl gaf een volwaardig optreden van ruim 1,5 uur. Hopelijk blijven ze nog heel lang bestaan!
Na het optreden bleven veel mensen plakken, het bleef tot in de kleine uurtjes gezellig.

In de komende weken zijn er nog een paar gratis concerten van bands uit binnen- èn buitenland. Houd het programma van De Bosuil dus in de gaten.

Fotografie: © Josanne van der Heijden 

Facebook: Satisfied
Facebook: Starfish Bowl

This translated review in English is an unadjusted translation from Dutch by Deepl

Starfish Bowl is all the way back!

On Friday evening the 17th of January two local bands performed at De Bosuil (Weert) . This time the entrance was free. The back wall of the cafe area was equipped with a cozy wooden wall, complete with lights. This beautiful decor is allowed to stay!
The coverband Satisfied has been playing for years, they were allowed to open this evening. Singer/guitarist Wim Adriaens greeted the audience with: “We are Satisfied“. They started with ‘Butterfly‘ by Kenny Wayne Shepherd. Wim had a very clear pronunciation. Pier Vanlaer ‘shredded’ his guitar deliciously through an instrumental piece. Jo Gofers lives (so to speak) almost in De Bosuil, he usually does the light here. But now he was sitting behind the drums. He drummed tight but relaxed.

Low down and dirty
During ‘Low down and dirty‘ bass player ‘Bär van den Heuvel’ seemed to loosen up a bit. There was a nice interaction between him and Pierre. Because of the quiet way of performing of Satisfied, there was not much to see on stage. These guys played solid blues rock, the whole thing could have been more alive. ‘Every rose has it’s thorn‘ is often on the setlist. This ballad was performed very well. Wim often sang with his eyes closed, that was certainly allowed here. It was a pity in other songs, because you missed (eye) contact with the audience. For example, during ‘The old man down the road’ the band could have encouraged the audience to clap along. There was no rivalry between Pier and Wim. Both played really well, and so did the rhythm section. People could enjoy covers like: ‘Rosalie‘, ‘Long hot summer‘ a.o. Even though it could have been a bit livelier, it certainly was a successful performance.

Starfish Bowl
Starfish Bowl plays blues rock with psychedelic influences. In 2014 they broke up, luckily, they are back since 2018! In the 17 years of their existence they released four albums, the last one was ‘Dopamine’ from 2008. They started with an older song: ‘Mean Russian machinery (2005)‘. Marcel sang parts with his eyes closed, but you could see he was one with the music. During an instrumental piece Marcel involved the American flag, which hung on the sidewall, in his performance. As always, he had his own eccentric way of performing.
For ‘Dopamine‘ guitarist/backing vocalist Peter Thommassen sat behind the keyboard. You could understand almost every word, on top of that Marcel ‘nailed’ the high notes without any effort.

Sunshine 777
In all songs Marcel showed expression with his whole body, which was sometimes slightly theatrical. He gave it all!

All band members participated in the pleasant flow of the songs. Moreover, there was plenty of interaction and non-verbal communication on stage. In ‘Heather‘ Peter showed fantastic guitar playing. But in ‘In my youth‘ it was Peter-Mathijs Linsen (or PM) who drew the attention. His brother, Martijn Linsen, played the bass. He played well tight, on top of that the bass had a nice sound. Rob Kneepkens, the drummer with whom they started 17 years ago, is back. He gave the recognizable, tight intro of ‘Sunshine 777‘, just what it needed. The whole song has a tight rhythm Marcel encouraged us to clap along.
Through the years ‘Woman‘ has evolved. Because of the delays that are in it now, the pain came better alive. It’s clear what ‘Drag queen‘ is all about. If there was one song that did justice to Marcel’s extravagant way of performing, it would be here. Peter conjured up all kinds of psychedelic sounds from his guitar.

Ode to Gordon Downie.
Starfish Bowl paid homage to Gordon Downie, who died in 2017. He was the frontman of the Canadian band The Tragically Hip. They played among others ‘Blow at high dough‘.
PM picked up his acoustic guitar for ‘Bobcaygeon‘. The vocals weren’t flawless, yet while seated Marcel made an impression as well. They played very well small and subdued.
This one and the other covers felt very natural.

Army of lovers
Just before Starfish Bowl stopped they made some awesome songs. One of them is ‘Army of lovers’. This nicely composed song has great bass grooves. The passion stayed with all of them. Marcel had a bit too less power on his voice here.
The encore consisted of the song with which it all started: ‘Starfish Bowl‘. Peter and Martijn walked into the venue while playing. The instrumental piece was wonderful. Marcel’s vocals were very good.
Motivated as Marcel is, he didn’t like the fact that ‘Bobcaygeon‘ didn’t go well before. So that song was played again. For this one time he grabbed the lyrics. He started a bit hesitant, but gradually he ‘recovered’. Respect! Starfish Bowl gave a full-scale performance of over 1,5 hours. Hopefully they will stay for a long time to come!
After the performance a lot of people stuck around, it remained cozy until late after midnight.

In the coming weeks there will be a few more free concerts by bands from home and abroad. So, keep an eye on the schedule of De Bosuil.

Photography: © Josanne van der Heijden 

Facebook: Satisfied
Facebook: Starfish Bowl