Dave Bainbridge is mainly known for the folk-prog band IONA, which he co-founded with David Fitzgerald. Dave is not only a composer and multi-instrumentalist, he is also a producer, arranger and sound mixer. Like many other musicians, Dave started composing and recording music during the pandemic. Several guest musicians contributed to the album ‘To the Far Away’, including Troy Donockley (flutes and Irish bagpipes) and Frank van Essen (drums and strings).

‘Sea Gazer’ starts with the rustling sound of waves, soft wordless vocals and a touch of music. Slowly tempo and volume increase a little. Unnoticed there are sometimes quite a few layers in the rather quiet music. Sally Minnear’s voice is regularly complemented with more layers of vocals. The folk influences are clearly present, but they are not dominant. Vocals and music are in harmony. The guitar playing is (as expected) very varied. This opening track ends with the rustling of the sea. During the first part of ‘The Girl and the Magical Sky’, you can hear singing birds, spoken words and subtle layers of music. More and more layers are added. A number of turns flow into one another. The sung words are soft and merge with the music. The music has countless details and the sound flows beautifully back and forth in the headphones. The instrumental part gets a rocking turn, then the vocals are added in the background. But the balance remains until the end.

Dave was moved by a news report about North India. Because of the lockdown, the Himalayas could be seen from a distance of 200 km, and that was the first time in 30 years. So many residents saw the Himalayas for the first time in their lives. Already during the intro of ‘Clear Skies’ I am touched by the subdued music. The details sound fantastically clear. The build up to more volume is great. The folk elements come out. You can hear the differences in tone in the drumming. The music is enormously complex, and you keep hearing new things. The end is pretty abrupt. ‘Ghost Light’ has nothing to do with ghosts or spirits, but with the theatre.
When the theatre is empty, often one lamp (in the middle of the stage) is left on. There are various theories about its origin, but the intention is clear: the artists/musicians keep returning. The beautiful start is compelling, sometimes there seems to be a slight reverb on the music, but that fits here. When the music is subdued, you can hear the clear vocals of Sally. Her voice is a nice blend with the vocals of Iain Hornal. They both do the lead and backing vocals. All the layers are completely in balance. During an instrumental piece, the guitar playing is finger licking. This beautiful, complex epic has many details and sometimes many layers.

Infinitude (Region of the Stars)’ was born after a spontaneous improvisation by Frank van Essen. The violins touches me immediately, the high clear tones are very tender. The lower tones are warm. The details of percussion and the wordless vocals are subtle. Those who are familiar with Frank’s album ‘Sanctum’ recognise his style. This song is enchantingly beautiful, and fades out beautifully. ‘To the Far Away’ has a bit more pace and volume, but it fits in with the previous song. Again, there is harmony and/or alternation between flute and violin playing in combination with the other instruments. Again, the relationship between Celtic influences and rock is very good. Moreover, there is a fine relationship between rhythm and the beautiful melody. First few seconds of ‘Fells Point’ are spherical, for the first time a turn feels a bit unnatural. But the other (sudden) changes that follow do not feel that way. In the end, the sound of the cymbals is a little disappointing. Although the songs differ enough, the album forms a whole. With ‘Something Astonishing’ as a very nice ending. Again, there are surprising elements, including some (quite extended) rests. Finally, you hear the sounds of the waves… the circle is complete.

It’s never bombastic, yet there’s quite a lot coming at you. The songs are complex, and you keep discovering new things. The relationship between all the instruments and between vocals and music is very good. The same goes for the Celtic influences and the rock.

After so much beauty, there is also a bonus CD. It starts with ‘Sea Gazer Acoustic Mix’. The sound of the waves seems a bit louder here, but that’s probably because it is an acoustic version. Again, there are many layers, a number of details can be heard better. The vocals and the acoustic guitar playing are coming into their own even better here. ‘Amidst the Storm’ has a quiet, dreamy atmosphere. You sometimes hear the fingers gliding over the strings. In ‘Cathedral Thinkers’ you can hear beautiful details on the cymbals and beautiful piano playing. If ‘Downtown Jam’ was played live, the audience would quickly clap along with the steady rhythm of this blues/rock song. It has great guitar playing and ditto organ sounds.

Again, ‘Infinitude (Region of the Stars)’ makes me very speechless. It is beautiful to listen to through the headphones, as well as quite loud through the speakers. This version is longer, so you can enjoy this beautiful song for longer. This bonus CD is really good! So are songs like ‘Rain and sun Demo’ and ‘Clear Skies Demo’. Ghost light’ is a bit shorter here with about 9,5 minutes. But it is all ear candy.

After two very short demos follows ‘Song For Charlie’. This is played sensitively and compellingly. A gentle beat is added, which takes away a bit of the emotion. It’s a good song to end with, but the most impressive tracks are ‘Infinitude (Region of the Stars)’ and ‘Ghost Light’. A single song/demo from the bonus CD ends not so nicely, or is very short. But for the rest, nothing but praise. ‘To The Far Away’ had some delay, but it was worth the wait, because this belongs to the top albums of 2021.

(95/100) (Open Sky Records)

Social media:
Website: Dave Bainbridge
Facebook: Dave Bainbridge

---

Dave Bainbridge – To the Far Away

Dave Bainbridge werd vooral bekend door de folk-prog band IONA, die hij samen met
David Fitzgerald oprichtte. Dave is niet alleen een componist en multi-instrumentalist, hij is ook producer, arrangeur en geluidsmixer. Net als veel andere muzikanten ging ook Dave muziek componeren en opnemen tijdens de pandemie. Aan het album ‘To the Far Away’ deden diverse gastmuzikanten meer, waaronder Troy Donockley (fluiten en Ierse doedelzak) en Frank van Essen (drums en strijkinstrumenten).

‘Sea Gazer’ start met het ruisende geluid van golven, zachte woordeloze zang en een vleugje muziek. Langzaam nemen tempo en volume iets toe. Ongemerkt zijn er soms best veel laagjes in de vrij rustige muziek. De stem van Sally Minnear wordt regelmatig aangevuld meerdere laagjes zang. De folkinvloeden zijn duidelijk te horen, maar ze zijn niet overheersend. Zang en muziek zijn in harmonie met elkaar. Het gitaarspel is (zoals verwacht) zeer gevarieerd. Deze openingstrack eindigt met het ruisen van de zee. Tijdens het eerste stuk van ‘The Girl and the Magical Sky’ hoor je fluitende vogels, gesproken woorden en subtiele laagjes muziek. Er worden steeds meer laagjes toegevoegd. Een aantal wendingen vloeien in elkaar over. De gezongen woorden zijn zacht en smelten samen met de muziek. De muziek bevat talloze details en het geluid loopt mooi heen en weer in de koptelefoon. Het instrumentale deel krijgt een rockende wending, daarna is de zang geheel op de achtergrond toegevoegd. Maar de balans blijft tot en met het einde.

Dave was geraakt door een nieuwsbericht over Noord India. Door de lockdown was de Himalaya tot op een afstand van 200km te zien, en dat was voor het eerst in 30 jaar. Dus veel bewoners zagen de Himalaya voor het eerst van hun leven. Al tijdens het intro van ‘Clear Skies’ word ik geraakt door de ingetogen muziek. De details hebben een fantastisch helder geluid. De opbouw naar meer volume is geweldig. De folk elementen komen naar boven. Je hoort de toonhoogte verschillen in het drumwerk. De muziek zit enorm complex in elkaar, en steeds hoor je weer nieuwe dingen. Het einde is mooi abrupt. ‘Ghost Light’ heeft niks met spoken of geesten te maken, maar met het theater.
Als het theater leeg is, wordt er vaak één lamp (in het midden van het podium) aangelaten. Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong, maar de bedoeling is duidelijk: de artiesten/muzikanten keren steeds terug. De prachtige start is meeslepend, soms lijkt er een lichte galm op de muziek te zitten, maar dat past hier. Als de muziek ingetogen is, hoor je de heldere zang van Sally. Haar stem vormt weer een mooie blend met de zang van Iain Hornal. Ze doen beide de lead-en backing vocals. Alle laagjes zijn geheel in balans. Tijdens een instrumentaal stuk is het gitaarspel om je vingers bij af te likken. Deze mooie, complexe epic heeft veel details en soms veel laagjes.
‘Infinitude (Region of the Stars)’ is ontstaan na een spontane improvisatie van Frank van Essen. Het vioolspel raakt me meteen, de hoge heldere tonen zijn heel teder. De lagere tonen zijn warm van kleur. De details van percussie en de woordeloze zang zijn subtiel. Wie Franks album ‘Sanctum’ kent, herkent zijn stijl. Dit nummer is betoverend mooi, en dooft prachtig langzaam uit. ‘To the Far Away’ heeft wat meer tempo en volume, maar het past bij het voorgaande nummer. Ook hier is er harmonie en/of afwisseling tussen fluitspel en viool in combinatie met de overige instrumenten. Weer is de verhouding tussen Keltische invloeden en rock zeer goed. Bovendien is er een prima verhouding tussen ritme en de mooie melodie. Eerste paar seconden van ‘Fells Point’ zijn sferisch, voor het eerst voelt een wending een beetje onnatuurlijk. Maar de overige (plotselinge) veranderingen die volgen hebben dat gevoel niet. Op het laatst is de klank van de cimbalen wat minder. Hoewel de nummers genoeg verschillen, vormt het album een geheel. Met ‘Something Astonishing’ als een zeer mooi slot. Ook hier zijn er verrassende elementen, waaronder enkele (vrij uitgebreide) rusten. Als laatste hoor je geluiden van de golven.. de cirkel is rond.

Het is nergens bombastisch, toch komt er best veel op je af. De nummers zijn complex, en je ontdekt steeds weer nieuwe dingen. De verhouding tussen alle instrumenten onderling en tussen zang en muziek is zeer goed. Dat geldt ook voor de Keltische invloeden en de rock.

Na zo veel moois is er ook nog een bonus CD. Deze start met ‘Sea Gazer Acoustic Mix’ Het geluid van de golven lijkt hier wat harder, maar dat komt vast doordat het een akoestische versie is. Ook nu zijn er veel laagjes, een aantal details is beter te horen.
De zang en het akoestische gitaarspel komen hier nog beter nog zijn recht. ‘Amidst the Storm’ heeft een rustige, dromerige sfeer. Je hoort soms de vingers over de snaren glijden. In ‘Cathedral Thinkers’ hoor je onder andere mooie details op de cimbalen en prachtig pianospel. Als ‘Downtown Jam’ live gespeeld zou worden, zou het publiek snel mee klappen met het steady ritme van dit blues/rock nummer. Het heeft heerlijk gitaarspel en dito orgelklanken.

Weer word ik helemaal stil van ‘Infinitude (Region of the Stars)’. Het is zowel mooi om via de koptelefoon te luisteren, als vrij hard via de speakers. Deze versie is langer, dus extra lang genieten van dit prachtige nummer. Deze bonus cd is echt goed! Dat geldt ook voor nummers zoals ‘Rain and sun Demo’ en ‘Clear Skies Demo’. ‘Ghost light’ is hier met zo’n 9,5 minuut iets korter. Maar het is wel één en al ear candy.

Na twee hele korte demo’s volgt ‘Song For Charlie’. Dit is gevoelig en meeslepend gespeeld. Er wordt een rustige beat aan toegevoegd, dit haalt een stukje emotie weg. Het is een goed nummer om mee te eindigen, maar de indrukwekkendste nummers zijn toch wel ‘Infinitude (Region of the Stars)’ en ‘Ghost Light’. Een enkel nummer/demo van de bonus cd eindigt wat minder mooi, of is wel erg kort. Maar verder niks dan lof. ‘To The Far Away’ had wat vertraging, maar het was het wachten meer dan waard, want dit behoort tot de toppers van 2021.

(95/100) (Open Sky Records)