---

Italian band Silver Nightmares has been influenced by bands such as Asia, Genesis, Opeth, and many others. Their music is a mix of rock, metal and classical. In addition, history is also an important source of inspiration. This can be heard not only on their debut EP ‘The Wandering Angel.’ But also on their first full CD ‘Apocalypsis,’ which was released November 1st.

‘Saphiens’ has a particularly gentle start. Sampled sounds and music give the atmosphere of a jungle. Slowly tempo and volume increase, and the tropical atmosphere disappears, then rock/metal enters. When tempo and volume are a bit lower, you hear the first sung words. On a single word you hear a slight echo, sometimes the vocals are stacked. There are quite a few twists and turns in vocals and music. In the extended instrumental intro of ‘Nefertiti’, the keys come into play extensively. The combination of slightly theatrical vocals (which are sometimes stacked) and the music makes the whole thing feel a bit like a rock opera. But for that real experience, it is missing some intensity. ‘Etemenanki’ is a ruin of a pyramid formation structure (temple tower) from the ancient city of Babylon. The soft mysterious start with the Arabic influences suits the lyrics. The nice details in the percussion are turned away at the end. The sound of the sea could have been a little more prominent at the start of ‘Sea of Sikelia’. At times the rhythm is catchy, the stacked vocals fit in well. I did have to peek in the (beautiful) lyric booklet to understand “Row, Row”. If the vocals here were lower and slower, the feeling of rowing a historic boat would have been better conveyed.

The rather soft vocals in ‘Scorns of time’ and the subdued music create a melancholy atmosphere. The details of “string instruments” are sometimes so subtle that you have to listen attentively to hear them. This beautiful, quiet song ends quite dully. ‘Wizards, witches and sorcerers’ is a nice, calm track. This one includes flute playing, acoustic guitar playing, and theatrically spoken words. ‘The Awakening’ is a varied, instrumental track. Again, the particular combination and/or variety of the various instruments and styles stands out positively.
The trumpet playing in ‘8’ is surprising. At first the rhythm is somewhat simpler, but later it becomes complex in structure. Without being old-fashioned, influences from decades ago can be heard. ‘The Blue light of a star’ has a compelling start. If you listen with headphones, you can hear nice details. The words are sung with passion, the guitar solo is fantastic. The subdued ending is beautiful. ‘The Weird Black Cross’ starts with the sound of a siren. Various sounds are added to the music. Occasionally there is an angry sound in the vocals and music. The sudden ending is well chosen. Piano sounds and light classical elements create a peaceful atmosphere in ‘Intangible’. This last song is complex, the changes are beautiful. The sound of the string instruments is beautifully clear.

Although the history is obvious, not all the songs come fully to life. There are a couple of reasons for this: Sometimes the sampling could have been a little better. At other times, the vocals are a bit more difficult to understand. The contrast of the rock/metal parts with the classical elements is a bit too small at times. Not so much the volume, but more high notes/low notes, so light atmosphere versus dark/deep. Otherwise, there are many pluses, for example the guitar playing, lovely keys and the (stacked) vocals. Not to forget the great variety of styles in which the balance has been kept.

(79/100) (Own Management)

Social media:
Facebook: Silver Nightmares
YouTube: Silver Nightmares

---

Silver Nightmares – Apocalypsis

De Italiaanse band Silver Nightmares heeft zich laten beïnvloeden door bands als Asia, Genesis, Opeth, en vele andere. Hun muziek is een mix van rock, metal en klassiek. Daarnaast is geschiedenis ook een belangrijke inspiratiebron. Dat is niet alleen te horen op hun debuut EP ‘The Wandering Angel’. Maar ook op hun eerste full cd ‘Apocalypsis, dat 1 november uitkwam.

‘Saphiens’ heeft een bijzonder zachte start. Gesampelde geluiden en muziek geven de sfeer van een jungle. Langzaam gaan tempo en volume omhoog, en verdwijnt de tropische sfeer, dan komt de rock/metal erbij. Als tempo en volume wat lager liggen, hoor je de eerste gezongen woorden. Op een enkel woord hoor je een lichte echo, soms is de zang gestapeld. Er zijn behoorlijk wat wendingen in zang en muziek. In het uitgebreid instrumentaal intro van ‘Nefertiti’ komen de toetsen uitgebreid aan bod. Door de combinatie van licht theatrale zang (die soms gestapeld is) en de muziek heeft het geheel wel wat weg van een rockopera. Maar voor die echte beleving, mist er wat intensiteit. ‘Etemenanki’ is een ruïne van een pyramide vorming bouwwerk (tempeltoren) uit de oude stad Babylon. De zachte mysterieuze start met de Arabische invloeden past bij de tekst. De leuke details in de percussie worden op het einde weggedraaid. Het geluid van de zee had bij aanvang van ‘Sea of Sikelia’ iets beter naar voren mogen komen. Met vlagen is het ritme pakkend, de gestapelde zang past goed in het geheel. Wel moest ik even spieken in het (goed uitziende) tekstboekje om “Row, Row” te verstaan. Als de zang hier lager en langzamer zou zijn, was het gevoel van het roeien in een historische boot beter overgebracht.

De vrij zachte zang in ‘Scorns of time’ en de ingetogen muziek zorgen voor een melancholische sfeer. De details van “strijkinstrumenten” zijn soms zo subtiel dat je goed moet luisteren om ze te horen. Dit mooie, rustige nummer eindigt vrij saai. ‘Wizards, witches and sorcerers’ is een mooie, kalme track. Deze bevat onder andere fluitspel, akoestisch gitaarspel, en theatraal gesproken woorden. ‘The Awakening’ is een gevarieerde, instrumentale track. Weer valt de bijzonder combinatie en/of afwisseling van de diverse instrumenten en stijlen positief op.
Het trompetspel in ‘8’ is verrassend. Eerst is het ritme wat eenvoudiger, maar later wordt het complex van opzet. Zonder dat het oubollig is, zijn er invloeden van decennia geleden te horen. ‘The Blue light of a star’ heeft een meeslepende start. Als je met koptelefoon luistert, hoor je leuke details. De woorden zijn met bezieling gezongen, de gitaarsolo is gaaf. Het ingetogen einde is mooi. ‘The Weird Black Cross’ start met het geluid van een sirene. Aan de muziek worden diverse geluiden toegevoegd. Af en toe zit er een boze klank in de zang en muziek. Het plotselinge einde is goed gekozen. Pianoklanken en licht klassieke elementen zorgen in ‘Intangible’ voor een rustige sfeer. Dit laatste nummer zit complex in elkaar, de veranderingen zijn prachtig. Het geluid van de strijkinstrumenten is mooi helder.

Hoewel de geschiedenis duidelijk is, komen niet alle nummers volledig tot leven. Dat heeft een aantal oorzaken: Soms had de sampling wat beter gekund. Op andere momenten is de zang wat lastiger te verstaan. Het contrast van de rock/metal delen met de klassieke elementen is af en toe wat te klein. Niet zo zeer het volume, maar meer hoge tonen/lage tonen, dus lichte sfeer versus donkere/duistere. Verder zijn er veel pluspunten, bijvoorbeeld het gitaarspel, lekker veel toetsen en de (gestapelde) zang. En niet te vergeten de grote variatie in stijlen waarin de balans bewaard is gebleven.

(79/100) (Eigen Beheer)