El Fatso is a Dutch alternative rock band. Their EP ‘Bravado’ was released late last year. Although it’s on the late side for a review, I couldn’t resist the temptation to bring this EP to your attention. A Covid lockdown was used to express frustrations with the (mis)policies. As a result, ‘Bravado’ sounds heavier than their previous work.
From the first second, the pace is high. After a nice extended instrumental intro, guitarist Tom Schreuder sings the first phrases of ‘Do or Dread’. You might have already forgotten about the curfew, but you can get the links from it. Although Tom has a clear pronunciation, the high tempo makes it hard to understand him all the time. The splash of (wordless) backing vocals is a nice touch. Drummer Juriaan van der Graaf showcases nice breaks. The subdued played and sung part is lovely. The sound is well spread over the headphones. At times there are pleasantly many strings, guitarists Lennard van den Akker and Thomas Gribnau also take care of that. In addition, bassist Ernst Friele is clearly present. This opening track has a nice, sudden ending. During the intro of ‘One of a Kind’, the sound first seems to come from a little further away. The rousing rock soon emerges. The stacked vocals sound quite sweet at times, this provides a nice contrast to the rousing rock. This song is also well constructed: it contains all kinds of pleasant details, and the combination of lighter sounds with the heavier rock is fine. Vocals and music briefly form a ” delicious cup of noise” at the end.
‘White Noise’ has a surprisingly subdued start. This transitions to a “stoner sound.” Heavier played parts alternate fine with lighter played parts. Both the vocal and instrumental pieces are well constructed. The stacked vocals at the end are surprisingly light. The rocking start of ‘As Above, So Below’ is catchy; the music is more complicated than it seems at first. The vocals have an echoing sound for a while. There are some electronic sounds blended among the rock. Again, lighter and heavier elements form a fine blend. The turn to a minimalist section is very gradual. In the background you can hear sampling of spoken words. The vocals are appropriately dreamy in nature.
Tempo and volume of the music increase. There are several variations in the uptempo piece, but the volume remains about the same. This last song ends with a nice, long-lasting tone.
All the instruments together form a good balance, in addition several nice details are played. Covid was the inspiration source, yet this EP is accessible and uplifting.
Played live, these songs are definitely going to provide a good atmosphere.
(78/100) (Own Management)
Social media:
Website: El Fatso
Facebook: El Fatso
Tracklist:
01 – Do or Dread
02 – One of a Kind
03 – White Noise
04 – As Above, So Below
Line up:
Tom Schreuder: Guitar/vocals
Lennard van den Akker: Guitar
Thomas Gribnau: Guitar/Synthesizer
Juriaan van der Graaf: Drums
Ernst Friele: Bass
El Fatso – Bravado
El Fatso is een Nederlandse alternatieve rockband. Hun EP ‘Bravado’ kwam eind vorig jaar uit. Hoewel het aan de late kant is voor een recensie, kon ik de verleiding niet weerstaan om deze EP onder de aandacht te brengen. Een Covid lockdown werd gebruikt om de frustraties te uiten over het (wan)beleid. Hierdoor klinkt ‘Bravado’ zwaarder dan hun voorgaande werk.
Vanaf de eerste seconde ligt het tempo hoog. Na een lekker uitgebreid instrumentaal intro zingt gitarist Tom Schreuder de eerste zinnen van ‘Do or Dread’. Je was de avondklok misschien al vergeten, maar je kunt de verwijzingen er wel uit halen. Hoewel Tom een duidelijke uitspraak heeft, is hij door het hoge tempo niet altijd helemaal te verstaan. Het vleugje (woordeloze) achtergrondzang is een leuke toevoeging. Drummer Juriaan van der Graaf laat leuke breaks horen. Het ingetogen gespeelde en gezongen deel is mooi. Het geluid is goed verdeeld over de koptelefoon. Met vlagen zijn er aangenaam veel snaren, daar zorgen ook de gitaristen Lennard van den Akker en Thomas Gribnau voor. Bovendien is bassist Ernst Friele is duidelijk aanwezig. Dit openingsnummer heeft een leuk, plotseling einde. Tijdens het intro van ‘One of a Kind’ lijkt het geluid eerst van wat verder weg te komen. De opzwepende rock komt al snel naar voren. De gestapelde zang klinkt soms best zoet, dit geeft een leuk contrast met de opzwepende rock. Ook dit nummer is goed opgebouwd: het bevat allerlei leuke details, en de combinatie van lichtere klanken met de zwaardere rock is prima. Zang en muziek vormen op het laatst even een “lekkere bak herrie”.
‘White Noise’ heeft een verrassende, ingetogen start. Dit gaat over naar een “stoner sound”. Zwaarder gespeelde stukken wisselen prima af met lichter gespeelde delen. Zowel de vocale als de instrumentale stukken zijn goed opgebouwd. De gestapelde zang op het eind is verrassend licht. De rockende start van ‘As Above, So Below’ is pakkend, de muziek is ingewikkelder dan dat in eerste instantie lijkt. De zang heeft even een galmende klank. Er zijn wat elektronische klanken tussen de rock gemengd. Weer vormen lichtere en zwaardere elementen een prima melange. De wending naar een minimalistisch deel verloopt heel geleidelijk. Op de achtergrond hoor je sampling van gesproken woorden. De zang is passend dromerig van opzet.
Tempo en volume van de muziek nemen toe. Er zijn verschillende variaties in het uptempo stuk, maar het volume blijft ongeveer gelijk. Dit laatste nummer eindigt met een mooie, langaanhoudende toon.
Alle instrumenten samen vormen een goede balans, bovendien worden er diverse leuke details gespeeld. Covid was de inspiratie bron, toch is deze EP is toegankelijk en opzwepend.
Live gespeeld gaan deze nummers zeker voor een goede sfeer zorgen.
(78/100) (Eigen Beheer)