---

Guitarist Marcel Coenen has played in various (tribute) bands since the ’80s. With these, he performed both in venues and at festivals, including Graspop Metal Meeting in Belgium. He released CDs with some of these bands (e.g. Sun Caged and Godscum). He also launched a number of solo albums. His latest album is called ‘Resurrection’. On this album, Marcel doesn’t only play various guitars, but also bass and part of the keyboard parts. Moreover, he did the mix, master and production himself. The album has both instrumental and vocal tracks. Guest vocalists are among others Pascal Remans and Esther Brouns.

After a beautiful, subdued start of ‘Patron of Love’, delicious, rousing rock follows. The lyrics invite you to sing along. The build-up (of verse-chorus) ensures accessibility. Partly due to the superb guitar playing by the master himself, it remains captivating until the ending. ‘Hope for Revival’ is quite different from the opening track. At first, the keyboards merge nicely with the rest of the music, but later they come to the foreground. Hans In T Zandt’s drumming fits in perfectly with it all. These men already know each other for a long time and feel each other well, which you can feel in the music. Marcel transmits the emotion with his guitar playing. ‘Lost in Confusion’ has a fine mix of light and heavy tones. Pascal Remans’ vocals are theatrical, sometimes almost “spooky”. Instrumentally, there is also a lot of variation: rousing parts with or without metal alternate with subdued pieces. These changes flow very well. Not only the (heavy) guitar playing is fabulous, but also the bass is skilfully played.

‘Of Broken Hands (The Wounded Clock)’ starts quietly, there is a beautiful build-up to more pace and volume. Eric Clayton’s mellow vocals are slower than you would (initially) expect with the music. There is fighting spirit in Eric’s voice; this song is about survival after heart attack, as Marcel suffered a heart attack about two years ago. The words are sometimes half spoken, half sung. Both vocally and instrumentally, this personal track is extraordinary. But that goes for all the songs. Not only is the alternation between the instrumental and vocal tracks good, the order of the tracks has also been thought through. For instance, ‘The Truth’ invites you to ” scream along ” at home. This is in contrast to the first tones of ‘The Lonely Shepherd’; they hit me immediately, this remains so until the last note. This cover by James Last is a wonderful tribute to Ernst -Albert Ratajczak (R.I.P. 2023).

Esther Brouns has a voice that is quite unique. Both the power, and the softer sung parts of ‘I Was Wrong’ are very good. Her voice sounds determined. Marcel has saved the title track until last. ‘Resurrection’ refers to his recovery from the heart attack. The melody is very pleasant. The fast acoustic guitar sounds are exceptional. At the end, in a subdued piece, the softly spoken words “I am alive” can be heard…. In silence, I let it all sink in for a while.

This is clearly an album by a very versatile guitarist. Marcel’s way of playing guitar remains fascinating. In addition, all the instruments are in service of it all, the same goes for the (stacked) vocals. Both the solos and the entire tracks have “a head and a tail”. The contrasts and balance between volume, light-heavy and high-low are good. Moreover, everything is nicely spread over the headset. It is clear that Marcel has put a lot of time into mixing/mastering. All this makes ‘Resurrection’ a very good album.

(88/100) (Own Management)

Social media:
Facebook: Marcel Coenen
Website: Marcel Coenen

---

Marcel Coenen – Resurrection

Gitarist Marcel Coenen speelt sinds de jaren ’80 in diverse (tribute)bands. Hiermee stond hij zowel in zalen als op festivals, waaronder Graspop Metal Meeting in België. Met een aantal van deze bands (bijvoorbeeld Sun Caged en Godscum) bracht hij CD’s uit. Ook lanceerde hij een aantal solo albums. Zijn nieuwste album heet ‘Resurrection’. Marcel speelt hierop niet alleen diverse gitaren, maar ook bas en een deel van de keyboard partijen. Bovendien deed hij de mix, master en productie zelf. Het album heeft zowel instrumentale als vocale tracks. Gastvocalisten zijn onder andere Pascal Remans en Esther Brouns.

Na een prachtige, ingetogen start van ‘Patron of Love’ volgt heerlijke, opzwepende rock. De tekst nodigt uit om mee te zingen. De opbouw (van couplet refrein) zorgt voor toegankelijkheid. Mede door het gave gitaarspel van the master himself blijft het tot en met het einde boeiend. ‘Hope for Revival’ is heel anders dan de openingstrack. De toetsen smelten eerst mooi samen met overige muziek, later komen ze naar de voorgrond. Het drumspel van Hans In T Zandt sluit perfect aan bij het geheel. Deze mannen kennen elkaar al lang en voelen elkaar goed aan, dat voel je aan de muziek. Marcel brengt de emotie over met zijn gitaarspel. ‘Lost in Confusion’ heeft een mooie mix van lichte en zware tonen. De zang van Pascal Remans is theatraal, soms bijna “spooky”. Ook instrumentaal is er veel variatie: opzwepende delen met of zonder metal worden afgewisseld met ingetogen stukjes. Deze veranderingen verlopen zeer goed. Niet alleen het (zware) gitaarspel is gaaf, ook de bas is goed bespeeld.

‘Of Broken Hands (The Wounded Clock)’ start rustig, er is een mooie opbouw naar meer tempo en volume. De zachte zang van Eric Clayton is langzamer dan je (in eerste instantie) zou verwachten bij de muziek. Er klinkt vechtlust in Erics stem, dit nummer gaat over het overleven na hartaanval, want Marcel kreeg zo’n twee jaar geleden een hartaanval. De woorden zijn soms half gesproken, half gezongen. Zowel vocaal als instrumentaal zit deze persoonlijke track bijzonder in elkaar. Maar dat geldt voor alle nummers. Niet alleen de afwisseling tussen de instrumentale en de vocale tracks is goed, ook over de volgorde van de tracks is nagedacht. Want bijvoorbeeld ‘The Truth’ nodigt uit om thuis mee te “bleren”. Dit in tegenstelling tot de de eerste tonen van ‘The Lonely Shepherd’; ze raken mij meteen, dit blijft zo tot en met de laatste noot. Deze cover van James Last is een prachtig eerbetoon aan Ernst -Albert Ratajczak (R.I.P. 2023).

Esther Brouns heeft een heel eigen stem. Zowel de power, als de zachter gezongen delen van ‘I Was Wrong’ zijn erg goed. Haar stem klinkt vastberaden. Marcel heeft de titeltrack tot het laatst bewaard. ‘Resurrection’ (opstandig/ herrijzing) is een verwijzing naar zijn herstel na de hartaanval. De melodie is heel aangenaam. De snelle akoestische gitaarklanken zijn bijzonder. In een ingetogen stukje klinken tot slot de zacht gesproken woorden “I am alive”.. In stilte laat ik alles nog even op mij inwerken.

Dit is duidelijk een album van een zeer veelzijdige gitarist. Marcels manier van gitaarspelen blijft fascinerend. Daarnaast zijn alle instrumenten in dienst van het geheel, dat geldt ook voor de (gestapelde) zang. Zowel de solo’s als de gehele tracks hebben “een kop en een staart”. De contrasten en balans tussen volume, licht-zwaar en hoog-laag zijn goed. Bovendien is het geheel mooi verdeeld over de headset. Het is duidelijk dat Marcel veel tijd heeft gestoken in het mixen/masteren. Dit alles zorgt er voor dat ‘Resurrection’ een zeer goed album is.

(88/100) (Eigen Beheer)