Arjen Lucassen is mainly known for his prog metal band Ayreon. But Star One is also loved by its fans. Arjen is a film freak, which inspires him musically. Every track on his new album ‘Revel in time’ is based on a film.

CD 1:
‘The Terminator’ was the inspiration for ‘Fate of Man’. After a quiet intro, the pace of the music increases rapidly. The powerful voice of Brittney Slayes fits the movie. The cool guitar solo is by Michael Romeo. Because of the build-up, this opening song has some predictable components, but it is wonderfully rousing. ’28 Days (Till the End of Time)’ contains pleasantly heavy sounds of bass, guitar and keyboards. The pace is rather low at first, vocals and music form one whole. After a great catchy piece, there is a nice transition to a beautiful introverted part. I believe every word Sir Russell Allen sings, I am always impressed by his versatile voice.

‘Prescient’ is a duet with Micheal Mills and Ross Jennings, it has (despite the rather quiet build-up) the allure of a rock opera. The vocals (both individual, duo and stacked) are very good. If this will ever be played live, the fans will surely sing along. The intro of ‘Back from the Past’ is nice and heavy and uplifting. It is clearly inspired by ‘Back to the Future’, you almost automatically see fragments of the film in front of you. The structure is much more than “just verse chorus”. There are many beautiful additional elements such as the background vocals, the beautiful sound of cymbals and an unexpected rest just before the end.

The elements in the songs are about the same, very good vocals, the heavy sounds of strings and/or keys. At other moments the electronic sounds of the keyboards come more to the fore. Catchy pieces are alternated with quieter parts, with or without background vocals. Despite these similarities, all songs differ enough from each other. It is not a problem if you do not know all the movies, because every song is captivating. This also applies to ‘Revel in Time’. Every song has amazing elements, such as the impressive vocal outbursts in ‘The Year of ’41’.

The start of ‘Bridge of Life’ has the atmosphere of a small music box. Soon the metal comes in, it is one of the few twists I have to get used to. The beautiful voice of Damian Wilson compensate it. Vocals and music form a perfect harmony here too. In between the tightly played pieces you can hear the sounds of the little music box. The end is cool again. Although Star One is clearly different from Ayreon, the “Ayreon sound” can be heard in ‘Today is Yesterday’. I have heard so many beautiful voices, and then Floor Jansen has the lead and backing vocals in ‘A Hand on the Clock’. The cool Hammond solo is by Joost van den Broek. Those who have seen John Jaycee Cuijpers live before know that he has a powerful voice that he can dose beautifully, as he demonstrates in ‘Beyond the Edge of it All’. Of course Arjen cannot be missing with a guitar solo, this solo is his.

‘Lost Children of the Universe’ starts with the sound of a storm and mysterious music. The keyboard work forms a great combination with Roy Khan’s voice. The echo is subtle, but well added. The rather calm piece is followed by a heavy instrumental part and beautiful choir singing. There are sometimes quite a few layers in the vocals and the music, but there is no hectic. In a quiet part, there’s a fantastic guitar solo by Steve Vai. The drums are played appropriately slow, you can hear the pitch differences of the different drums. Then the Hellscore Choir can be heard again, this time in the foreground. After this I am really touched by the voice of Roy. What a great song to end with!

CD 2 has the same songs, but there are other singers. Marcela Bovio sings ‘Fate of Man’, of course she does this very well. Her vocal outburst is magnificent. We knew that John Jaycee Cuijpers can sing well. But in ’28 Days (Till the End of Time)’ he seems to have risen above himself. The singers on CD 1 and 2 have equal qualities. Which singer is “better” will mainly depend on the personal preference of the listener. As expected, Arjen also sings a song, he has chosen ‘Today is Yesterday’. Here too, vocals and music form a unity. Moreover, everything is well distributed on the headphones. And that also applies to the last songs.

Although the songs are inspired by completely different films, ‘Revel in time’ feels like a whole. If you know the films well, the recognition of the lyrics and the accompanying emotion gives it an extra dimension. Once in a while, there are so many layers that small pieces of song or music are (almost) jostled. Sometimes it is around the point of being slightly over the top or not. Some details are not so obvious, and you can actually only hear them with headphones. This way, you always discover something new the first time you listen. Both CDs can be played separately or in random order.

(85/100) (InsideOut Music).

Social media:
Website: Arjen Lucassen
Facebook: Arjen Lucassen

---

Arjen Anthony Lucassen’s Star one – Revel in time

Arjen Lucassen is vooral bekend door zijn prog metal band Ayreon. Maar ook Star One is geliefd bij de fans. Arjen is een film freak, dit inspireert hem op muzikaal vlak. Ieder nummer van zijn nieuwe album ‘Revel in time’ is gebaseerd op een film.

CD I:
‘The Terminator’ was de inspiratiebron voor ‘Fate of Man’. Na een rustig intro gaat het tempo van de muziek flink omhoog. De krachtige stem van Brittney Slayes past bij de film. De gave gitaarsolo is van Michael Romeo. Door de opbouw heeft dit openingsnummer wat voorspelbare componenten, maar het is heerlijk opzwepend. ’28 Days (Till the End of Time)’ bevat aangenaam zware klanken van bas, gitaar en toetsen. Het tempo ligt eerst vrij laag, zang en muziek vormen één geheel. Na een geweldig pakkend stuk, volgt een mooie overgang naar een prachtig ingetogen deel. Ik geloof ieder woord dat Sir Russell Allen zingt, steeds ben ik onder de indruk van zijn veelzijdige stem.

‘Prescient’ is duet met Micheal Mills and Ross Jennings, het heeft (ondanks de vrij rustige opbouw) de allure van een rock opera. De zang (zowel individueel, de samenzang en de gestapelde zang) is heel erg goed. Als dit ooit live gespeeld gaat worden, zingen de fans zeker mee. Het intro van ‘Back from the Past’ is lekker zwaar en opzwepend. Het is duidelijk geïnspireerd op ‘Back to the future’, je ziet bijna vanzelf flarden van de film voor je. De structuur is veel meer dan “alleen maar couplet-refrein”. Er zijn veel mooie extra elementen zoals de achtergrondzang, het mooie geluid van cimbalen en een onverwachte rust vlak voor het einde.

De elementen in de nummers zijn ongeveer hetzelfde, zeer goede zang, de zware klanken van snaren en/of toetsen. Op andere momenten komen de elektronische klanken van de keyboards meer naar voren. Pakkende stukken worden afgewisseld met rustigere delen, al dan niet aangevuld met achtergrondzang. Ondanks deze overeenkomsten, verschillen alle nummers genoeg van elkaar. Het is niet erg als je niet alle films kent, want ieder nummer is boeiend van opzet. Dat geldt ook voor ‘Revel in Time’. Ieder nummer heeft gave elementen, zoals de indrukwekkende vocale uithalen in ‘The Year of ’41’

De start van ‘Bridge of Life’ heeft de sfeer van een muziekdoosje. Al snel komt de metal erbij, het is één van de weinige wendingen waar ik aan moet wennen. De prachtige stem van Damian Wilson
maakt dit weer helemaal goed. Zang en muziek vormen ook hier een perfecte harmonie. Tussen de strak gespeelde stukken door hoor je even de klanken van het muziekdoosje. Het einde is weer gaaf. Hoewel Star One duidelijk ander is dan Ayreon, is de “Ayreon sound’ onder andere te horen in ’Today is Yesterday’. Ik heb al zo veel mooie stemmen gehoord, en dan heeft Floor Jansen de lead- en backing vocals in ‘A Hand on the Clock’. De gave Hammond solo is van Joost van den Broek. Wie John Jaycee Cuijpers wel eens live gezien heeft, weet dat hij een power stem heeft die hij mooi kan doseren, dat laat hij horen in ‘Beyond the Edge of it All’. Natuurlijk mag Arjen niet ontbreken met een gitaarsolo, deze solo is van hem.

‘Lost Children of the Universe’ start met het geluid van een storm en mysterieuze muziek. Het toetsenwerk vormt een super combinatie met de stem van Roy Khan. De echo is subtiel, maar goed toegevoegd. Het vrij kalme stuk wordt gevolgd door een stevig instrumentaal stuk en mooie koorzang. Er zijn soms best veel laagjes in zang en muziek, maar er is geen hectiek. In een rustig deel zit een fantastische gitaarsolo van Steve Vai. De drums zijn hier passend langzaam bespeeld, je hoort de toonhoogte verschillen van de verschillende drums. Dan laat het Hellscore Choir zich nogmaals horen, nu op de voorgrond. Hierna word ik echt geraakt door de stem van Roy. Wat een geweldig nummer tot besluit!

CD 2 heeft dezelfde nummers, maar er zijn andere zangers of zangeressen. Marcela Bovio zingt ‘Fate of Man’, natuurlijk doet ze dit ook zeer goed. Haar vocale uithaal is prachtig. Dat John Jaycee Cuijpers goed kan zingen, dat wisten we al lang. Maar in ’28 Days (Till the End of Time)’ lijkt hij boven zichzelf uit gestegen. De zangers en zangeressen op cd 1 en 2 hebben gelijkwaardige kwaliteiten. Welke zanger of zangeres “beter” is, zal vooral af hangen van de persoonlijke voorkeur van de luisteraar. Zoals verwacht zingt Arjen ook een nummer, hij heeft gekozen voor ‘Today is Yesterday’. Ook hier vormen zang en muziek een eenheid. Bovendien is alles goed verdeeld over de koptelefoon. En dat geldt ook voor de laatste nummers.

Hoewel de nummers op totaal verschillende films geïnspireerd zijn, voelt ’Revel in time’ als een geheel. Als je de films goed kent, geeft de herkenning van teksten en de daarbij horende emotie een extra dimensie. Een enkele keer zijn er zo veel laagjes dat kleine stukjes van zang of muziek (bijna) in het gedrang komen. Soms zit het rondom de grens van net wel of net niet over de top. Enkele details vallen niet zo goed op, en hoor je eigenlijk alleen met koptelefoon. Zo ontdek je de eerste keren steeds iets nieuws. Beide cd’s kunnen zowel los van elkaar, als achter elkaar, en in willekeurige volgorde afgespeeld worden.

(85/100) (InsideOut Music)