Time’s Forgotten is a prog rock/metal band from Costa Rica founded in 2004 by keyboardist Juan Pablo Calvo. Their previous singer, Francisco Longhi, was replaced by Priscilla Ruiz. Therefore, ‘Shelter’, their new album, will sound much different from the previous ones. The songs on ‘Shelter’ do not form a story, yet this is a concept album. The lyrics are about the search for individuality in a city. Modern society is sometimes chaotic. People are looking for places, persons or situations, so that they can feel protected.

‘New Dawn’ is a mysterious, instrumental opening. ‘City’ has a quiet start, there is reverb on the vocals. During an instrumental part, rock/metal elements come in, with clear, wordless vocals in between. Then Priscilla sings her words more powerfully. There are fine tempo and volume changes in vocals and music. Electronic elements are nicely alternated with rock/metal. There is a good balance between keyboards and bass/guitar.
Drummer Jorge Sobrado adapts his hitting power well, however during the forte (=louder) played parts it’s noticeable that his drumheads are strained quite a bit.

In the beginning, ‘Cycle #248’ has a quiet flow. Various changes in tempo and/or volume follow. One moment the (bass)guitar are pleasantly heavy, later there is beautiful, compelling guitar play. Some instrumental pieces are nicely subdued and contain light classical elements. After a piece with more power, this song has a nice ending. Especially in ‘Defiant’, the vocals stand out in a positive way. You can hear both power vocals and subdued parts. Everything is sung by Priscilla. The songs are well constructed, yet have a catchy structure.

At the start of ‘Accident of Evolution’, it feels like you miss a second of the intro. This feeling is reinforced by the quiet start of the previous songs and the catchy intro of this song. The whispering words are well added. The same goes for the lighter tones that swirl through the heavier music. An instrumental piece is followed by a sudden and tightly played ending. ‘Waking Up’ is quiet and slightly classically oriented, but it does not touch me as I would have liked, partly because the sound is a little too chilly.

After nice sounds of acoustic guitar, the fade out of ‘Ascension’ is a bit of a shame.
‘Outsider’ starts with a mix of electronic sounds and metal. The drums have a rather chilly sound, but the sound of bass/guitar is nice and heavy. At times, the vocals sound passionate. The minimalistic part has beautiful compelling guitar play, nicely complemented by the wordless vocals. The contrasts that follow give nice depth. After the atmospheric start of ‘Moments of Clarity’, the first sentences come across as a bit artificial, which makes the emotion less well conveyed. But again, the changes are well chosen. ‘The Road Home’ is a beautiful song, but I am not intensely moved by it. Especially the subdued part in the middle, would have touched me deeply, if the sound had been a bit warmer. What is positive is the good vocal outburst, the guitar playing and the beautiful ending. Finally, ‘Sleepless’ as a calm closing track.

The short, quiet instrumental tracks are not intense enough in sound and structure to really impress. At several moments the sound of vocals and music is a bit too fluffy. Because of this, the twists and turns have just too little impact. A pity, because the songs are generally well constructed. Of course, Priscilla’s voice is different from Francisco’s (the previous singer). Comparing them is hardly possible, but her voice is very versatile. It may be a drastic, but well-chosen change.

(77/100) (Melodic Revolution Records).

Social media:
Website: Time’s Forgotten
Facebook: Time’s Forgotten

---

Time’s Forgotten – Shelter

Time’s Forgotten is een prog rock/metalband uit Costa Rica die in 2004 werd opgericht door toetsenist Juan Pablo Calvo. Hun vorige zanger, Francisco Longhi werd vervangen door Priscilla Ruiz. Daarom zal ‘Shelter’, hun nieuwe album, veel anders klinken dan de voorgaande. De nummers op ‘Shelter’ vormen geen verhaal, toch is dit een conceptalbum. De teksten over de zoektocht naar individualiteit in een stad. De moderne samenleving is soms chaotisch. Men is op zoek naar plaatsen, personen of situaties, zodat men zich beschermd kan voelen.

‘New Dawn’ is een mysterieuze, instrumentale opening. ‘City’ heeft een rustige start, er zit galm op de zang. Tijdens een instrumentaal stuk komen de rock/metal elementen erbij, hiertussen door klinkt heldere, woordeloze zang. Daarna zingt Priscilla haar woorden krachtiger. Er zijn prima tempo-en volumewisselingen in zang en muziek. Elektronische elementen worden mooi afgewisseld met rock/metal. Er is een goede balans tussen toetsen en bas/gitaar.
Drummer Jorge Sobrado past zijn slagkracht goed aan, maar in de forte (= harder) gespeelde delen valt op dat zijn drumvellen vrij strak gespannen zijn.
In het begin heeft ‘Cycle #248’ een rustige flow. Er volgen diverse veranderingen in tempo en/of volume. Het ene moment zijn de snaren aangenaam zwaar bespeeld, later is er prachtig meeslepend gitaarspel. Sommige instrumentale stukken zijn mooi ingetogen en bevatten licht klassieke elementen. Na een stuk met meer power heeft dit nummer een leuk einde. Vooral in ‘Defiant’ valt de zang positief op. Je hoort zowel power-zang als ingetogen gezongen delen. Alles is door Priscilla gezongen. De nummers zijn goed opgebouwd, en hebben toch een pakkende structuur.

Bij de start van ‘Accident of Evolution’ is het net of je een seconde mist van het intro. Dit gevoel wordt versterkt door de rustige start van de voorgaande nummers en het pakkende intro van dit nummer. De fluisterende woorden zijn goed toegevoegd. Dat geldt ook voor de lichtere tonen die door de zwaardere muziek dwarrelen. Na een instrumentaal stuk volgt er een plotseling en strak gespeeld einde. ‘Waking Up’ is rustig en licht klassiek georiënteerd, maar het raakt me niet zoals ik gewild had, deels omdat het geluid iets te kil is.

Na mooie klanken van akoestiek gitaar is de fade out van ‘Ascension’ een beetje jammer.
‘Outsider’ start met mix van elektronische klanken en metal. De drums zijn vrij kil van sound, maar de klank van bas/gitaar zijn mooi zwaar. Met vlagen klinkt de zang gedreven. Het minimalistische deel heeft prachtig meeslepend gitaarspel, mooi aangevuld door de woordeloze zang. De contrasten die volgen geven mooie diepgang. Na sferische start van ‘Moments of Clarity’ komen de eerste zinnen wat kunstmatig over, hierdoor wordt de emotie minder goed overgebracht. Maar de veranderingen zijn ook hier weer mooi gekozen. ‘The Road Home’ is een mooi nummer, maar ik word niet intens geraakt.
Zeker het ingetogen deel in het midden, had me diep geraakt, als het geluid iets warmer was geweest.
Wat positief opvalt is de goede vocale uithaal, het gitaarspel en het mooie einde. Tot slot ‘Sleepless’ als kalme afsluiter.

De korte, rustige instrumentale nummers zijn niet intens genoeg van klank en opbouw om echt indruk te maken. Op verschillende momenten is het geluid van zang en muziek iets te flets. Hierdoor hebben de wendingen net te weinig impact. Jammer want de nummers zijn over het algemeen goed opgebouwd. Natuurlijk is de stem van Priscilla heen anders dan die van Francisco (de vorige zanger). Vergelijken is dus amper mogelijk, maar haar stem is heel veelzijdig. Het is misschien een gedurfde, maar goed gekozen verandering.

(77/100) (Melodic Revolution Records).