Als je deze recensie liever in het Nederlands leest, kun je hier klikken
The pandemic turned the music world upside down. But the German duo The Picturebooks decided to make the best of it, they started writing songs for a new heavy blues album. This fourth album was titled ‘The Major Minor Collective’. They had quite some guest musicians on it, like Lzzy Hale (Halestorm), and Lisa Alley plus Ian Graham (The Well). On behalf of Maxazine, I spoke with guitarist/vocalist Fynn Grabke and drummer Philipp Mirtschink. Of course, the album was discussed, you can read the interview here.
The intro of ‘Here’s to Magic’ is special. Good use has been made of the possibility to distribute the sound in the headphones in a nice way. The blend of the different voices is good. The vocals of Dennis Lyxzén fit in with the rougher music. The drumming and percussion are good and exhilarating. There are various details in the music. A few lines of the lyrics are repeated several times. This makes the opening track stick in your head extra quickly. ‘Corrina Corrina’ has a tender start on guitar. A little later the gritty blues bursts out, there are nice variations in tempo and volume. Neil Fallon has the lead vocals here; his voice suits the music too. It’s great to roar along with both the chorus and the wordless vocals.
The vocal intro, with some tones of guitar playing is cool. Chris Robertson of Black Stone Cherry is the singer of ‘Catch Me If You Can’. The structure is verse- chorus, but the details prevent it from becoming predictable. This exhilarating track has a surprisingly subdued ending. ‘Holy Ghost’ has a wonderful bluesy start, including the ‘finger snapping’, as if by itself I tap my foot along. The backing vocals are subtly added and fit Jon Harvey’s voice well. Spread throughout the song, there are several nice guitar details. The rhythm is and stays steady. You hear ‘Hallelujah’ quite a few times in this song, but much different than in “all” the other songs where you hear it. The sudden end is beautiful.
The tender guitar play is a fine combination with the clear, wordless vocals during the intro of ‘Rebel’. Lzzy Hale’s voice is soulful at first, then her rough rock voice comes to the fore. The music is a bit calmer, so she has all the space to show her vocal strength. The emotion that she puts in it is fully expressed. The long outburst is fantastic, what a power! You can hear strength and determination in this raw sound. This great song ends pretty small. The grunts of Erlend Hjelvik are a great contrast to the other vocalists. But it is also very different from what we are used to from Fynn. Still, ‘Multidimensional Violence’ fits in with the other exhilarating songs.
‘Again and Again’ is instrumental, experimental. It is surprising, a pity it is so short. With the instrumental ‘Song 12’, Fynn and Philipp want to involve everyone. Literally everyone can write his/her own lyrics to this song, even if you are not a fan or writer. The melody quickly sticks in your head, there are extensive rests. So, get inspired and write your own lyrics, record them. The Picturebooks will make a playlist of all the different versions.
The guest singers all have different styles of singing. Moreover, they all have a different colour of voice, yet it feels like a whole. Vocals and music reinforce each other throughout. The drumming is nice and tight, but retains the dynamics. The mostly exhilarating songs have an accessible structure, yet the whole thing is more complex than it first appears. This is partly due to the surprising twists and turns and the large number of cool details, also in the percussion. In addition, the tracks have beautiful intros and outros. Played live with this complete line up, that would be fantastic.
That is wishful thinking. ‘The Major Minor Collective’ actually demands more than just a CD… who knows what the future will bring. The Picturebooks have succeeded once again in releasing something different and surprising.
(83/100) (Century Media)
Social media:
Website: The Picturebooks
Facebook: The Picturebooks
Tracklist:
01 – Here’s to Magic (feat. Dennis Lyxzén [Refused])
02 – Corrina Corrina (feat. Neil Fallon [Clutch])
03 – Catch Me If You Can (feat. Chris Robertson [Black Stone Cherry])
04 – Beach Seduction (feat. Leah Wellbaum [Slothrust])
05 – Holy Ghost (feat. Jon Harvey [Monster Truck])
06 – Too Soft To Live And Too Hard To Die (feat. Elin Larsson [Blues Pills])
07 – Rebel (feat. Lzzy Hale [Halestorm])
08 – Multidimensional Violence (feat. Erlend Hjelvik [HJELVIK, Ex-Kvelertak])
09 – Riders and Farmers (feat. Laurent Lacrouts and Mathieu Jourdain [The Inspector Cluzo])
10 – Blind Riders (feat. Lisa Alley and Ian Graham [The Well])
11 – Again and Again
12 – Song 12
The Picturebooks – The Major Minor Collective
De pandemie zette de muziekwereld op zijn kop. Maar het Duitse duo The Picturebooks besloot om het beste ervan te maken, ze begonnen nummers te schrijven voor een nieuw heavy blues album. Dit vierde album kreeg de titel ‘The Major Minor Collective’. Er werkten nogal wat gastmuzikanten aan mee, zoals Lzzy Hale (Halestorm), en Lisa Alley plus Ian Graham (The Well). Namens Maxazine sprak ik met gitarist/zanger Fynn Grabke, en met drummer Philipp Mirtschink. Natuurlijk kwam het album ter sprake, het interview is hier te lezen.
Het intro van ‘Here’s to Magic’ is bijzonder. Er is goed gebruik gemaakt van de mogelijkheid om het geluid op een leuke manier in de koptelefoon te verdelen. De blend van de verschillende stemmen is goed. De zang van Dennis Lyxzén sluit aan bij de ruiger geworden muziek. Het drumwerk en de percussie zijn goed en opzwepend. Er zijn diverse details in de muziek verwerkt. Een paar regels van de tekst worden een aantal keer herhaald. Hierdoor blijft deze openingstrack extra snel in je hoofd kleven. ‘Corrina Corrina’ heeft een tedere start op gitaar. Even later barst de gritty blues los, er zijn leuke variaties in tempo en volume. Neil Fallon heeft hier de leadzang, ook zijn stem past bij de muziek. Het is heerlijk om mee te brullen met zowel het refrein als de woordeloze zang.
Het vocale intro, met enkele tonen gitaarspel is gaaf. Chris Robertson van Black Stone Cherry is de zanger van ‘Catch Me If You Can’. De opbouw is couplet- refrein, maar de details voorkomen dat het voorspelbaar wordt. Deze opzwepende track heeft een verrassend ingetogen einde. ‘Holy Ghost’ heeft een heerlijke bluesy start, inclusief het ‘vinger knippen’, als vanzelf tap ik mee met mijn voet. De backing vocals zijn subtiel toegevoegd en passen goed bij de stem van Jon Harvey. Verspreid over het nummer zijn er diverse mooie details van gitaar. Het ritme is en blijft steady. Je hoort ‘Hallelujah’ best een aantal keer terug in dit nummer, maar veel anders dan in “alle” andere nummers waar in je dit hoort. Het plotselinge eind is mooi.
Het tedere gitaarspel vormt een prima combinatie met de heldere, woordeloze zang tijdens het intro van ‘Rebel’. De stem van Lzzy Hale is eerst soulvol, dan komt haar ruwe rockstem naar voren. De muziek is wat rustiger, zodat ze alle ruimte heeft om haar vocale kracht te laten horen. De emotie die ze erin legt komt hierdoor volledig tot uiting. De lange uithaal is fantastisch, wat een power! Je hoort kracht en vastberadenheid in deze rauwe klank. Dit geweldige nummer eindigt mooi klein. De grunts van Erlend Hjelvik vormen een groot contrast met de andere vocalisten. Maar is ook heel anders dan we gewend zijn van Fynn. Toch past ‘Multidimensional Violence ‘ bij de overige opzwepende nummer.
‘Again and Again’ is instrumentaal, experimenteel van opzet. Het is verrassend, jammer dat het maar zo kort is. Met het instrumentale ‘Song 12’ willen Fynn en Philipp iedereen erbij betrekken. Letterlijk iedereen mag zijn/haar eigen tekst op dit nummer schrijven, ook als je geen fan of tekstschrijver bent. De melodie blijft al snel in je hoofd kleven, er zitten uitgebreide rusten in. Kortom laat je inspireren en schrijf je tekst, neem het op. The Picturebooks zal een playlist maken van alle verschillende versies.
De gastzangers hebben allemaal verschillende stijl van zingen. Bovendien hebben ze allemaal een andere stemkleur, toch voelt het als een geheel. Zang en muziek versterken elkaar overal. Het drumwerk is mooi strak, maar met behoud van dynamiek. De veelal opzwepende nummers hebben een toegankelijke opbouw, toch is het geheel ingewikkelder dan in eerste instantie lijkt. Dit komt deels door de verrassende wendingen en het groot aantal gave details, ook in de percussie. Daarnaast hebben de tracks mooie intro’s en outro’s. Live gespeeld met deze complete line up, dat zou fantastisch zijn.
dat is wishfull thinking. ‘The Major Minor Collective’ vraagt eigenlijk meer dan een cd alleen.. wie weet wat de toekomst brengt. The Picturebooks zijn er weer in geslaagd om iets anders en verrassends uit te brengen.
(83/100) (Century Media)