Melanie Mau & Martin Schnella is a duo from Germany. They release their albums through their own label, Gray Matters. Besides their own repertoire, they also make covers. ‘The Rainbow Tree’ is their fourth cover album. Again, they make their own acoustic versions of both new and old prog rock/metal songs. They start with “old” music including a nice Gentle Giant medley. Especially because of the flute playing (by Rachel Flowers), ‘Song For America (Kansas)’ is a very different version. Different, but definitely respectful to the original. Dave Meros provides the cool bass playing. Dennis Atlas is the guest vocalist. Vocals and music form a very good balance. Because of the good sound quality, you can hear that there are many layers in the music at times. Moreover, vocals and music are well spread over headphones. Despite or perhaps because it is acoustic, you have a lot to listen to.
The accessible ‘Something Happened On The Way To Heaven (Phil Collins)’ you might sing along to. The tempo and volume changes are richer than the original. Even without a horn section, it feels very natural. This gives the feeling of being in a room with the musicians. The guitar playing in ‘Rainbow Demon (Uriah Heep)’ has a beautiful sound. The bass and percussion instruments are very well played. Vocally too, it is tremendously well put together. The extraordinary percussion and emotional guitar playing also stand out in ‘Alleviate (Leprous)’, which ends with a cappella vocals.
In several songs, the number of instruments is quite large. This also applies, for instance, to ‘A Love That Never Dies (Neal Morse Band)’. Here, multi-instrumentalist Jens Kommnick plays various flutes, Uilleann Pipes, Bouzouki and cello, among others. Everything is played calmly, which matches Melanie’s quiet vocals. Followed a little later by harmony vocals. The voices form a nice blend, plus the pronunciation is very clear. The further the song progresses, the better the emotion emerges in vocals and music. The songs contain unusual twists and turns. Despite the rather large differences in volume and tempo, it forms a beautiful whole. Vocals and music are minimalist at times. At other times, you can hear Celtic influences. The band proves that you can also rock with acoustic instruments. They get just about everything possible out of acoustic instruments.
Jens plays cello in several songs. One of them in ‘Hallowed Be Thy Name / For The Greater Good Of God (Iron Maiden)’. The melancholic sounds of the cello merge nicely with the quiet music. After a musical rest, a turn follows. Also in this part, Melanie has the lead vocals. The song seems to end, but it is a change of mood. Again, the harmony vocals positively stand out. Melancholy mixes with lighter mood a little later, this forms a special blend. There are several changes but the harmony remains. The build-up to the end is again beautiful.
Of course, the Irish bagpipes cannot be missing in ‘Noise (Nightwish)’. Metal influences can be heard in the up-tempo part.
With Melanie’s clear vocals, followed by a cappella vocals, the start of ‘Ghost Of Perdition (Opeth)’ is bold, but surprising. Both this track, and the last track continue to captivate.
The cello is generally more in the background and then melds nicely with the music. This instrument has such a beautiful sound, it could easily have been more in the foreground at times too. You might have to get used to a cover by “your” band. Still, the fantastic ability of the musicians is immediately obvious. Both the solo vocals and the polyphonic and harmony vocals match the music throughout. Moreover, the voices always form a nice blend. The contrasts in tempo and volume are great. If you listen with headphones, it is sometimes a bit of a search to find a comfortable volume. But with headphones, the layers in the music do come out best. These acoustic versions are complex, each time you hear new things. You can order the album via the band. The links can be found below the line-up.
(Gray Matters) (87/100)
Tracklist:
01 – Free Hand – Medley (Gentle Giant) 05:17
02 – Song For America (Kansas) 09:27
03 – Something Happened On The Way To Heaven (Phil Collins) 04:47
04 – Rainbow Demon (Uriah Heep) 04:08
05 – Alleviate (Leprous) 04:09
06 – Teardrop (Massive Attack) 03:00
07 – A Love That Never Dies (Neal Morse Band) 05:21
08 – Secret World (Peter Gabriel) 06:59
09 -Tom Sawyer (Rush) 04:28
10 – Blackest Eyes / The Sound Of Muzak / Halo (Porcupine Tree) 06:00
11 – Hallowed Be Thy Name / For The Greater Good Of God (Iron Maiden) 08:47
12 – Noise (Nightwish) 04:35
13 – Ghost Of Perdition (Opeth) 07:21
14 – Siúil A Rúin (Traditional/Clannad) 03:24
Line-up:
Melanie Mau: Vocals
Martin Schnella: Vocals, Acoustic Guitars, Additional Percussion
Mathias Ruck: Vocals
Lars Lehmann: Bass Guitar, Fretless Bass
Simon Schröder: Percussion
Jens Kommnick: Uilleann Pipes (1, 7, 8, 11, 12, 13 ), Tin Whistle (1, 11, 13), Low Whistle (1, 7, 8, 11, 12, 13, 14), Alto Whistle (7) Cello (1, 7, 8, 11, 12, 13, 14), Acoustic Guitar (7), Bouzouki (7, 14), Vocals (1)
Rolf Wagels: Bodhrán (1, 7, 14)
Dave Meros: Bass Guitar (2)
Rachel Flowers: Flute (2), Vocals (2)
Dennis Atlas: Vocals (2)
Social media:
World wide:
Bandcamp: Melanie Mau & Martin Schnella
USA:
Website: Melanie Mau & Martin Schnella
Melanie Mau & Martin Schnella – The Rainbow Tree
Melanie Mau & Martin Schnella is een duo uit Duitsland. Via hun eigen label, Gray Matters, brengen ze hun albums uit. Naast eigen repertoire maken ze ook covers.
’The Rainbow Tree’ is hun vierde cover album. Ook nu maken ze eigen akoestische versies van zowel nieuwe als oude prog rock/metal songs. Ze starten met “oude” muziek waaronder een mooie Gentle Giant medley. Vooral door het fluitspel (van Rachel Flowers) is ‘Song For America (Kansas)’ een hele andere versie. Anders, maar absoluut met respect voor het origineel. Dave Meros zorgt voor het gave basspel. Dennis Atlas is de gastzanger. Zang en muziek vormen een zeer goede balans. Door de goede geluidskwaliteit hoor je dat er met vlagen veel laagjes in de muziek zitten. Bovendien zijn zang en muziek goed verdeeld over koptelefoon. Ondanks of misschien juist omdat het akoestisch is, heb je veel om naar te luisteren.
Het toegankelijke ‘Something Happened On The Way To Heaven (Phil Collins)’ kun je misschien meezingen. De tempo-en volumewisselingen zijn rijker dan het origineel. Ook zonder blazerssectie voelt het heel natuurlijk aan. Dit geeft het gevoel dat je samen met de muzikanten in een kamer zit. Het gitaarspel in ‘Rainbow Demon (Uriah Heep)’ is prachtig van klank. De bas en de percussie instrumenten zijn zeer goed bespeeld. Ook vocaal zit het geweldig in elkaar. De bijzondere percussie en het emotionele gitaarspel vallen ook op in ‘Alleviate (Leprous)’, dat eindigt met a capella zang.
In diverse nummers is het aantal instrumenten best groot. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor ‘A Love That Never Dies (Neal Morse Band)’. Multi- instrumentalist Jens Kommnick speelt hier onder andere diverse fluiten, Ierse doedelzak, Bouzouki en cello. Alles is kalm gespeeld, dat sluit aan bij de rustige zang van Melanie. Even later gevolgd door meerstemmige zang. De stemmen vormen een mooie harmonie, bovendien is de uitspraak heel duidelijk. Hoe verder het nummer vordert, hoe beter de emotie in zang en muziek naar voren komt. De nummers bevatten bijzondere wendingen. Ondanks de vrij grote verschillen in volume en tempo vormt het een mooi geheel. Zang en muziek zijn soms minimalistisch. Op andere momenten hoor je Keltische invloeden. De band bewijst dat je ook met akoestische instrumenten kunt rocken. Ze halen er zo ongeveer alles uit wat mogelijk is bij akoestische instrumenten.
Jens speelt in meerdere nummers cello. Eén ervan in ‘Hallowed Be Thy Name / For The Greater Good Of God (Iron Maiden)’. De melancholische klanken van de cello smelten mooi samen met de rustige muziek. Na een muzikale rust volgt er een wending. Ook in dit deel heeft Melanie de leadzang. Het nummer lijkt te eindigen, maar het is een verandering van sfeer. Weer valt de samenzang positief op. Melancholie mengt zich even later met de lichtere sfeer, dit vormt een bijzondere melange. Er zijn diverse veranderingen maar de harmonie blijft. De opbouw naar het einde is weer mooi.
De Ierse doedelzak mag natuurlijk niet ontbreken in ‘Noise (Nightwish)’. In het up-tempo deel zijn metal invloeden te horen.
Door de heldere zang van Melanie, gevolgd door a capella zang is de start van ’Ghost Of Perdition (Opeth)’ gedurfd, maar verrassend. Zowel dit nummer, als het laatste nummer blijven boeien.
De cello is over het algemeen meer op de achtergrond en smelt dan mooi samen met de muziek. Dit instrument heeft zo’n mooie klank, het had ook gerust soms wat meer op de voorgrond gemogen. Misschien moet je even wennen aan een cover van “jouw” band. Toch is het fantastische kunnen van de muzikanten meteen duidelijk. Zowel de solozang als de meerstemmige en samenzang sluiten overal aan bij de muziek. Bovendien vormen de stemmen altijd een mooie melange. De contrasten in tempo en volume zijn groot. Als je met koptelefoon luistert is het soms even zoeken naar een comfortabel volume. Maar met koptelefoon komen de laagjes in de muziek wel het beste tot zijn recht. Deze akoestische versies zijn complex, steeds hoor je weer nieuwe dingen. Je kunt het album via de band bestellen. De links vind je onder de line-up.
(Gray Matters) (87/100)