‘The Horn of Plenty’ is the second album by Dutch symphonic prog rock band The Boxx Orchestra. The opening track, ‘Daybreak’, has a retro feel. Ria Mulder sings narratively and quite monotonously here. The repetitions in the percussion snatch too much attention away from the compelling guitar playing. The symphonic elements come out a bit more in ‘Go For The Night’. The intro of ‘Simple Love Songs’ is enjoyable, but in terms of the way she sings, I don’t hear she is on fire. The title track is about our greed and overconsumption. The topic, and the own vocal colour in the vocals, might not appeal to everyone. Besides, there are quite a lot of repetitions in the music. I want to feel the love and pain of ‘I Won’t Recover’ to the bone… but regretfully.
Most of the twists and turns in these nine songs flow into each other. Some of the lyrics are clichéd. At times, it’s all predictable and quite sugary. The sound could be better. Still, there are pluses, such as: good intros, the bass is pleasantly present, fine organ sounds and pleasant details in the drumming.
(6/10) (OOB Records)
Tracklist:
01. Daybreak 07:30
02 .Message At The Bleep 07:18
03. Go For The Night 04:44
04. Simple Love Songs 05:13
05. The Horn Of Plenty 07:41
06. Make Me Feel Alive 03:14
07. I Won’t Recover 03:06
08. One To Fit 07:33
09. A Friend 03:22
Line up:
Ria Mulder: Lead Vocals
Jos van der Zanden: Guitar, backing vocals
Jan Boekestein: keyboards, backing vocals
Walter Hüsstege: bass
Kees Schollen: drums
The Boxx Orchestra – The Horn Of Plenty
‘The Horn of Plenty’ is het tweede album van de Nederlandse symfonische progrockband The Boxx Orchestra. Het openingsnummer, ‘Daybreak’, heeft een retro sfeer. Ria Mulder zingt hier vertellend en vrij monotoon. De herhalingen in de percussie halen te veel aandacht weg van het meeslepende gitaarspel. De symfonische elementen komen wat meer naar voren in ‘Go For The Night’. Het intro van ‘Simple Love Songs’ is leuk, maar qua manier van zingen hoor ik niet dat ze in vuur en vlam staat. De titeltrack gaat over onze hebzucht en overconsumptie. Het onderwerp, en de eigen stemkleur in de zang, zullen misschien niet iedereen aanspreken. Bovendien zijn er best veel herhalingen in de muziek. De liefde en de pijn van ‘I Won’t Recover’ wil ik tot op het bot voelen… maar helaas.
De meeste wendingen in deze negen nummers vloeien in elkaar over. De teksten zijn deels cliché matig. Het geheel is soms voorspelbaar en vrij zoet. Het geluid kan beter. Toch zijn er pluspunten, zoals: goede intro’s, de bas is aangenaam aanwezig, prima orgelklanken en leuke details in het drumwerk.
(6/10) (OOB Records)