Swiss band Kerberos mixes complex orchestral arrangements with death and prog metal. The vocals are also very diverse: classical (choral) vocals, and grunts are alternated/mixed. The songs on the EP ‘Apostle to the Malevolent’ are baroque-inspired. The lyrics, for instance, deal with mental health and trauma’s. In addition, capitalism is criticised. The instrumental ‘Praeludium in H Moll’ is classical. Metal joins in ‘Near-Violence Experience’. The combination/interchange of deep, low grunts with the classically trained voices is special. Vocal parts are interspersed with instrumental parts. Constantly there is the blend of metal and classical both in vocals and music, the guitar solo is superbl. A lot comes at you in the songs that follow as well. The varied vocals sometimes go against each other, which makes it a bit more challenging to understand. There are several variations in vocals and music. Not only in tempo, but also in styles: Metal, classical and sometimes a touch of “pop”. The calm section of the title track is unexpected. ‘Apostle to the Malevolent’ is a complex, and sometimes ‘hectic’ album with a beautifully rich sound

(8/10) (Own Management)

---

Kerberos – Apostle to the Malevolent

De Zwitserse band Kerberos mengt complexe orkestrale arrangementen met death en prog metal. Daarnaast zijn de vocalen ook zeer divers: klassieke (koor)zang, en grunts worden afgewisseld/gemengd. De nummers van de EP ’Apostle to the Malevolent’ zijn geïnspireerd op barok. De teksten gaan bijvoorbeeld over geestelijke gezondheid en trauma’s. Daarnaast wordt het kapitalisme bekritiseerd. Het instrumentale ‘Praeludium in H Moll’ is klassiek. De metal komt erbij in ‘Near-Violence Experience’. De combinatie/afwisseling van diepe, lage grunts met de klassiek geschoolde stemmen is bijzonder. Vocale delen worden afgewisseld met instrumentale delen. Steeds is er die mix van metal en klassiek zowel in zang als in muziek, de gitaarsolo is gaaf. Ook in de nummers die volgen komt er veel op je af. De gevarieerde zang gaat soms tegen elkaar in, dat maakt de verstaanbaarheid wat uitdagender. Er zijn diverse variaties in zang en muziek. Niet alleen in tempo, maar ook in stijlen: Metal, klassiek en soms een vleugje “pop”. Het kalme stuk van de titeltrack is onverwacht. ‘Apostle to the Malevolent’ is een complex, en soms “hectisch” album met een mooi vol geluid.

(8/10) (Eigen Beheer)