‘In the face of the unknown’ is the fourth album by Canadian band Huis. The band plays a mix of melodic rock, AOR and Progressive Rock. There are no less than four keyboardists, especially they are important for the rich sound and beautiful melodies. As expected, there are a lot of keyboard sounds, in addition there is an alternation of acoustic and electric guitar playing. At times, the guitar playing is compelling and tender. Also on this album, the bass and/or drums are occasionally in the foreground. There are plenty of interchanges between rocking and minimalist parts, the (sometimes quite large) volume differences flow just fine. Sylvain Descôteaux’s voice suits the music, the emotion can be heard in his voice. Sometimes the (stacked) vocals are a bit sugarly in sound. The sound is well spread over the headset, revealing the nuances.
‘Failing’ is a duet with Éloïse Joncas, fans have long known that her voice is a fine blend with Sylvain’s. This beautiful closing track ends quite unexpectedly. The eight songs are well constructed, there is a lot to listen to.
(8/10) (Unicorndigital)
Tracklist:
01 – Chaos
02 – Paralyzed
03 – Westminster Bridge
04 – Requiem for the Last One
05 – Crossroads
06 – The Miracle
07 – Burning and Drowning
08 – Failing
Line up:
Sylvain Descôteaux – vocals, keyboards
Michel St-Père – guitars, keyboards
Johnny Maz – keyboards
Martin Plante – drums & percussions
Michel Joncas – bass, bass pedals, keyboards
Guest Musicians:
Éloïse Joncas – vocals on Failing
Huis – In the face of the unknown
‘In the face of the unknown’ is het vierde album van de Canadese band Huis. De band speelt een mix van melodieuze rock, AOR en Progressive Rock. Er zijn maar liefst vier toetsenisten, vooral zij zijn belangrijk voor het rijke geluid en de mooie melodieën. Zoals verwacht zijn er veel keyboard klanken, daarnaast is een afwisseling van akoestisch en elektrisch gitaarspel. Met vlagen is het gitaarspel meeslepend en gevoelig. Ook op dit album zijn de bas en/of de drums af en toe op de voorgrond. Er zijn volop wisselwerkingen tussen rockende-en minimalistische delen, de (soms vrij grote) volumeverschillen verlopen prima. De stem van Sylvain Descôteaux past bij de muziek, de emotie is in zijn stem te horen. Soms is de (gestapelde) zang wat zoet van klank. Het geluid is goed verdeeld over de headset, waardoor de nuances goed tot zijn recht komen.
‘Failing’ is een duet met Éloïse Joncas, fans weten al langer dat haar stem een prima blend vormt met die van Sylvain. Deze mooie afsluiter eindigt vrij onverwacht. De acht nummers zijn goed opgebouwd, er is veel om naar te luisteren.
(8/10) (Unicorndigital)