Fortunately, the second day of Bruis Festival in Maastricht was sunny. Pendejo was allowed to open on this beautiful Saturday afternoon. On this occasion, they were on stage with an XL formation. That means there were two extra horns with them, namely: Joost Verbraak (sousaphone, trombone and trumpet) and stand-in Isaac McCluskey (trombone).
Volcán
Pendejo opened with ‘Tu Hermana’, from their latest album Volcán. It was still very quiet on the field, but it was clear that Pendejo was in the mood for a party. Frontman Bram ‘Pastuso’ alternated vocal parts with trumpet playing. He made eye contact with the few at the front, and with those a bit further back. Menno Roymans occasionally used his trombone as air guitar. He tried to whip up the audience, but people obviously needed to wake up. People on the field were still a bit mute, but they atmosphere on stage was good. Although the audience was not dancing, the songs were rewarded with applause.
Sometimes Bram sang into the microphone that was under the cup of his trumpet, which gave a nice effect. The men played not only new songs, but also older ones like ‘Cuarenta y siete’.
Wratchild
Most of the songs followed each other non-stop. Between songs, Bram would sometimes told or yelled something. Like : “And now the best song we ever wrote!” By this he meant ‘Wratchild’, a song in which the horns have an important part. This was followed by ‘Revolución’, in which Menno played guitar. The men proved that they can also perform a very good song without horns.
The intro of ‘Otro Dios’ is nicely subdued, but the tempo goes up considerably. This is one of the songs in which Joost Verbraak played the sousaphone. This song, with its unexpected ending, is nicely constructed.
La Reina
In ‘La Reina De La Ametrallador’, Menno first played trombone, and later showed some cool guitar playing. You could see and feel from everything that the band enjoyed performing. These musicians are clearly good friends. Guitarist Jaap Melman occasionally walked over to drummer Sjoerd van der Knoop. The joy could also be seen on their faces.
Some songs were party songs, but where they needed to be, Bram sang sensitively. At times he was assisted in vocals by bassist Stef Gubbels and/or by Menno.
The audience had not been tempted to go wild. Pendejo understood that and did not overly encourage. There was no moshing, it was clearly too early for that. But even without a moshpit, the audience certainly enjoyed Pendejo.
After this performance, I had an interview, which you can read here
Pendejo opende de tweede dag van Bruis Festival zeer goed
Gelukkig was de tweede dag van Bruis Festival in Maastricht zonnig. Pendejo mocht openen op deze mooie zaterdagmiddag. Deze keer stonden ze met een XL-formatie op het podium. Dat betekent dat er twee extra blazers bij waren, en wel: Joost Verbraak (sousafoon, trombone en trompet) en invaller Isaac McCluskey (trombone).
Volcán
Pendejo opende met ‘Tu Hermana’, van het nieuwste album Volcán. Het was nog erg rustig op het veld, maar het was duidelijk dat Pendejo zin had in een feestje. Frontman Bram ‘Pastuso’ wisselde vocale delen af met trompetspel. Hij maakte oogcontact met de enkeling die vooraan stond, en met de mensen die wat verder naar achter stonden. Menno Roymans gebruikte zijn trombone af en toe als luchtgitaar. Hij probeerde het publiek om te zwepen, maar men moest blijkbaar nog wakker worden. De mensen op het veld waren nog een beetje stil, maar ze sfeer op het podium zat er goed in. Hoewel het publiek niet stond te dansen, werden de nummers met applaus beloond.
Soms zong Bram in de microfoon die onder de beker van zijn trompet zat, dit gaf een leuk effect. De mannen speelden niet alleen nieuwe nummers, maar ook oudere nummers zoals ‘Cuarenta y siete’.
Wratchild
De meeste nummers volgden elkaar non-stop op. Tussen twee nummers in vertelde of riep Bram soms iets. Zoals :”En dan nu het beste nummer wat we ooit geschreven hebben!” Hiermee bedoelde hij ‘Wratchild’, een nummer waarin de blazers een belangrijk aandeel hebben. Dit werd opgevolgd door ‘Revolución’, waarin Menno gitaar speelde. De mannen bewezen dat ze ook zonder blazers een heel goed nummer neer kunnen zetten.
Het intro van ‘Otro Dios’ is mooi ingetogen, maar het tempo gaat flink omhoog. Dit is één van de nummers waarin Joost Verbraak op de sousafoon speelde. Dit nummer, met zijn onverwachte eind, is leuk opgebouwd.
La Reina
In ‘La Reina De La Ametrallador’ speelde Menno eerst trombone, later liet hij gaaf gitaarspel horen. Je kon aan alles zien en voelen dat de band genoot van het performen. Deze muzikanten zijn duidelijk goede vrienden. Gitarist Jaap Melman liep af en toe naar drummer Sjoerd van der Knoop. Ook op hun gezicht was het plezier te zien.
Sommige nummers waren feestnummers, maar daar waar het moest, zong Bram gevoelig. Op sommige momenten werd hij in de zang bijgestaan door bassist Stef Gubbels en/of door Menno.
Het publiek had zich niet verleiden om uit zijn dak te gaan. Pendejo begreep dat en moedigde niet overdreven aan. Er werd niet gemosht, daar was het duidelijk te vroeg voor. Maar ook zonder moshpit heeft het publiek zeker genoten van Pendejo.
Na dit optreden had ik een interview, dat kun je hier lezen