---

‘Permission To Fly’ is the new album by Dream Theater keyboardist Jordan Rudess. The lyrics are written by his daughter Ariana. Jordan says: ‘Although I enjoy writing lyrics myself, I mainly focus on the sonic quality of the words. For this album, I wanted to go deeper and offer something that resonated on a more profound and cerebral level. Ari did that exceptionally well.’

Already at the start of the opening track, you hear a lot of high tones from the keys. The twists and turns follow in rapid succession. The transition to quieter section is unexpected. The calm, dreamy vocals match the quiet music. After a short minimalist piece, ‘The Final Threshold’ ends. The calm start of ‘Into The Lair’ connects beautifully with this. Although the track seems fairly quiet, there are quite a lot of details, including ‘wordless vocals’. The music and (stacked) vocals are well spread across the headset. The beautiful, low notes are well combined/interchanged with high notes and/or sound effects. The drumming serves all over everything. Although the keys are mostly in the foreground, the guitar playing should not be forgotten. There are some unexpected changes in tempo, volume and musical style. As expected, you can also hear metal influences. The sound of the cymbals is a little too faint for a while. Otherwise, the sound is fine, allowing the details to stand out. The build-up to the end sounds mysterious.

At the beginning of ‘Haunted Reverie’, you hear all kinds of unusual sounds, followed by piano playing. Both the (background) vocals and the music are quite ‘polished’. The vocals are generally in the somewhat lighter parts. This keeps vocals and music in balance. The tenderly sung part is beautiful, but touches me a little less than I would like. ‘The Alchemist’ has a very soft start, but that quickly changes. There are all kinds of twists and turns: different styles and instruments are mixed or alternated. So there is quite a lot of variation, especially in the music. Because of the complex parts, it does take some time to get to know the music well. But there are also some less complex pieces in there, so you don’t get ‘’overloaded‘’. The emotion in the slower piece sung and played at the end is pure.

‘Embers’ is very accessible, yet is more complicated than it seems. ‘Shadow of the Moon’ contains slightly classical elements. This tracks is a bit predictable. The (stacked) vocals are quite sweet, but it remains an ultimate balance with the music. ‘Eternal’ is much heavier. There are numerous details plus lots of twists and turns, this is delicious prog. The first few minutes are instrumental, and mostly played fast. The transition to vocals blends into absolutely everything. The twists keep coming: the more you listen, the more beautiful it gets. Especially beautiful is the transition to a minimalist section. When tempo and volume increase again, there are again many details, not all of which you hear on the first listen. The ending is quite sudden. ‘Footstep in the Snow’ is a bit calmer. Especially minimalist part, the emotion in the vocals comes into its own. ‘Dreamer’ is a slightly classical instrumental track where you can dream away delightfully.

The alternation between vocal and instrumental parts is good in all tracks. There is enough variation, both within the tracks and between each track. Moreover, the colour of the vocals forms a unity with the music. With all this, ‘Permission To Fly’ meets expectations.

(82/100) (InsideOutMusic).

Social media:
Facebook: Jordan Rudess
Patreon: Jordan Redess

---

Jordan Rudess – Permission To Fly

‘Permission To Fly’ is het nieuwe album van Dream Theater toetsenist Jordan Rudess. De teksten zijn geschreven door zijn dochter Ariana. Jordan zegt hierover: “Hoewel ik het leuk vind om zelf teksten te schrijven, concentreer ik me vooral op de sonische kwaliteit van de woorden. Voor dit album wilde ik dieper gaan en iets bieden dat resoneerde op een meer diepgaand en cerebraal niveau. Ari heeft dat uitzonderlijk goed gedaan.”

Al bij aanvang van het openingsnummer, hoor je veel hoge tonen van de toetsen. De twists en turns volgen elkaar in hoog tempo op. De overgang naar rustiger deel is onverwacht. De kalme, dromerige zang sluit aan bij de rustige muziek. Na een kort minimalistisch stukje eindigt ‘The Final Threshold’. Hier sluit de rustige start van ‘Into The Lair’ mooi bij aan. Hoewel de track redelijk rustig lijkt, zijn er best veel details, waaronder “woordeloze zang”. De muziek en de (gestapelde) zang zijn goed verdeeld over de headset. De mooie, lage tonen zijn goed gecombineerd/afgewisseld met hoge tonen en/of geluidseffecten. Het drumwerk is overal in dienst van het geheel. Hoewel de toetsen meestal op de voorgrond zijn, mogen we het gitaarspel niet vergeten. Er zijn enkele onverwachte veranderingen in tempo, volume en muziekstijl. Zoals verwacht hoor je ook metal invloeden. Het geluid van de cimbalen is even iets te flets. Verder is het geluid prima, waardoor de details goed tot zijn recht komen. De opbouw naar het einde klinkt mysterieus.

Aan het begin ‘Haunted Reverie’ hoor je allerlei bijzondere geluiden, gevolgd door pianospel. Zowel de (achtergrond)zang als de muziek zijn flink “gepolijst”. De zang zit over het algemeen in de wat lichtere delen. Zo blijven zang en muziek in balans. Het teder gezongen deel is mooi, maar raakt me iets minder dan ik zou willen. ‘The Alchemist’ heeft een hele zachte start, maar dat verandert snel. Er zijn allerlei wendingen: verschillende stijlen en instrumenten worden gemixt dan wel afgewisseld. Er is dus nogal wat variatie, vooral in de muziek. Door de complexe delen duurt het wel even voordat je de muziek goed kent. Maar er zijn ook wat minder ingewikkelde stukken in verwerkt, zodat je niet “overvoerd” wordt. De emotie in het langzamere gezongen en gespeeld stukje op het laatst is puur.

‘Embers’ is heel toegankelijk, maar zit toch ingewikkelder in elkaar dan dat lijkt. ‘Shadow of the Moon’ bevat licht klassieke elementen. Deze tracks is een beetje voorspelbaar. De (gestapelde) zang is vrij zoet, maar het blijft een ultieme balans vormen met de muziek. ‘Eternal’ is veel zwaarder. Er zijn talloze details plus veel twists en turns, dit is heerlijke prog. De eerste minuten zijn instrumentaal, en voornamelijk snel gespeeld. De overgang naar zang past in het geheel. De wendingen blijven komen: hoe vaker je luistert, hoe mooier het wordt. Vooral de overgang naar een minimalistisch deel is mooi. Als tempo en volume weer hoger liggen, zijn er weer veel details, die je niet allemaal bij de eerste luisterbeurt hoort. Het einde is vrij plotseling. ‘Footstep in the Snow’ is wat kalmer. Vooral minimalistische deel komt de emotie in de zang goed tot zijn recht. ‘Dreamer’ is een licht klassieke instrumentale track waarbij je heerlijk kunt wegdromen.

De afwisseling tussen vocale en instrumentale delen is in alle tracks goed. Er is genoeg variatie, zowel binnen de tracks, als in de tracks onderling. Bovendien vormt de kleur van de zang een eenheid met de muziek. Met dit alles voldoet ‘Permission To Fly’ aan de verwachtingen.

(82/100) (InsideOutMusic)