---

Clive Nolan & Laura Piazzai are the driving forces behind prog project Imaginaerium. Their debut album ‘The Rise of Medici’ (2022) is a historical concept album that received rave reviews. This 2nd album (due out 4 April) does not tell one story, but ‘Siege’ connects ancient and modern influences. The 32-page earbook (with 2 CDs and a DVD/Blue Ray) looks beautiful.

The spherical start of ‘Cry Boudica’ contains a blend of ancient and modern ambience. Laura Piazzai has a clear pronounce , she performs the role of Boudica, queen of the Iceni, who stood up against Roman occupation of Britain. The percussion is calm but stylish, and there are beautiful details in the music. Tempo and volume go up a bit, in the background you can hear the rumble of an revolt. During a rousing section, there are light classical elements in the background. The difference in volume between the rocking and the minimalist part could have been a bit bigger. Just near the end, there are some sampled sounds again. Boudica’s ultimate destiny is unknown; she remains a myth, a spirit of uncompromising rebellion. The sudden end of this opening track is well chosen.
You can hear fear in Laura’s voice in ‘The Final Redoubt’. For she is surrounded, the enemy is approaching and it is time to retreat back into the fortress. The beautiful, calm percussion is in harmony with the music. This song too has an intriguing, complex composition with various details and twists. The blend of light classical elements and rocking guitar playing is extraordinary. ‘Footprints’ includes cool bass grooves, rocking guitar playing, and a cappella vocals with reverb. Each song is beautifully composed and sung, Laura sings with inspiration.

History remains an inspiration, as can be heard in ‘To the victor go The Spoils’, in which warriors gather. They come to claim the spoils of their glory – land, wealth, honour, fame…. and for some freedom. The ringing of a church bell and footsteps, is assisted by a touch of singing and music. Again, the turns and blends between the musical instruments/orchestral elements are extraordinary. The music exudes the atmosphere of antiquity, at the same time the connection to the modern world remains. Laura’s wordless vocals suit it perfectly. There is so much to listen to, while it is nowhere bombastic.

‘Never burn the cakes’ is a duet between Clive Nolan and Laura. This somewhat shorter song is less complex. Its upbeat melody soon sticks in your head. The latter also applies to ‘The last arrow’. The slightly classic ‘Deep’ is followed by ‘Blood Moon’. The instrumental start is mysterious, the low vocals providing a surprising contrast. Sometimes the vocals go against each other, at other times the voices flow beautifully together. Vocals and music remain fairly calm. But… after the spoken words, the storm is unleashed. Suddenly, tempo and volume are much higher. The storm ends in a slow fade out.

Then there is a bonus CD, which has 9 tracks. Clive’s raw, driven vocals in ‘The last arrow’ fit in well with the acoustic guitar sounds. The harmony vocals also fit well with it. The different layers of guitar playing come into their own fine.
The instrumental version of ‘Cry Boudica’ is impressive. The very special melange of instruments of ‘When my eyes are closed’ is totally different now, but it is certainly convincing.

Even without vocals, there remains a lot to listen to in ‘The Final Redoubt’. Laura’s voice is used as an instrument. The sound of the string instruments in ‘Deep’ just lacks the warmth and intensity to really touch you. ‘Footprints’ a different, but recognisable version, closes this full-fledged bonus CD.

(85/100)(Progrock.com Essentials).

Social media:

Facebook: Imaginaerium
Website: Imaginaerium

---

Imaginaerium – Siege

Clive Nolan & Laura Piazzai zijn de drijvende krachten achter het prog project Imaginaerium.
Hun debuutalbum ‘The Rise of Medici’ (2022) is een historisch conceptalbum dat lovende kritieken kreeg. Dit 2e album (dat 4 april uitkomt) vertelt niet één verhaal, maar ’Siege’ verbindt oude en moderne invloeden. Het 32 pagina’s tellend earbook (met 2 cd’s en een DVD/Blue Ray) ziet er prachtig uit.

De sferische start van ‘Cry Boudica’ bevat een melange van oude en moderne sfeer. Laura Piazzai zingt duidelijk, zij vertolkt de rol van Boudica, koningin van de Iceni, die in opstand kwam tegen Romeinse bezetting van Brittannië. De percussie is kalm, maar stijlvol en er zijn mooie details in de muziek. Tempo en volume gaan wat omhoog, op de achtergrond hoor je het rumoer van een opstand. Tijdens een opzwepend deel zijn er licht klassieke elementen op de achtergrond. Het verschil in volume tussen het rockende en het minimalistische deel had wat groter mogen zijn. Vlak het einde zijn er weer wat gesamplede geluiden. Het uiteindelijke lot van Boudica is onbekend, ze blijft een mythe, een geest van onverzettelijke rebellie. Het plotselinge eind van deze openingstrack is goed gekozen.
Je hoort angst in de stem van Laura in ‘The Final Redoubt’. Want ze is omsingeld, de vijand nadert en het is tijd om terug te trekken in het fort. De mooie, rustige percussie is in harmonie met de muziek. Ook dit nummer heeft een boeiende, complexe opbouw met diverse details en wendingen. De melange van licht klassieke elementen en rockend gitaarspel is bijzonder. ‘Footprints’ bevat onder andere gave bas grooves, rockend gitaarspel, en a capella zang met galm. Ieder nummer is mooi gecomponeerd en gezongen, Laura zingt met bezieling.

Geschiedenis blijft een inspiratiebron, dat is ook te horen in ‘To the victor go The Spoils’, waarin strijders zich verzamelen. Ze komen de buit van hun glorie opeisen.. land, rijkdom, eer, roem… en voor sommigen… vrijheid. Het luiden van een kerkklok en voetstappen, wordt bijgestaan door een vleugje zang en muziek. Weer zijn de wendingen en de melanges tussen de muziekinstrumenten/orkestrale elementen bijzonder. De muziek ademt de sfeer van oudheid uit, tegelijkertijd blijft de connectie met de moderne wereld bestaan. De woordeloze zang van Laura past er perfect bij. Er is zo veel om naar te luisteren, terwijl het nergens bombastisch is.

‘Never burn the cakes’ is een duet tussen Clive Nolan en Laura. Dit wat kortere nummers is minder complex. De vrolijke melodie blijft al snel in je hoofd kleven. Dat laatste geldt ook voor ‘The last arrow’. Na het licht klassieke ‘Deep’ volgt ‘Blood Moon’. De instrumentale start is mysterieus, de lage zang zorgt voor een verrassend contrast. Soms gaat de zang tegen elkaar in, op andere momenten vloeien de stemmen mooi samen. Zang en muziek blijven redelijk rustig. Maar.. na de gesproken worden wordt de storm ontketend. Ineens liggen tempo en volume veel hoger. De storm eindigt in een langzame fade out.

Dan is er nog een bonus CD, dat 9 tracks heeft. De ruwe, gedreven zang van Clive in ‘The last arrow’ past prima bij de akoestische gitaarklanken. Ook de samenzang sluit er goed bij aan. De verschillende laagjes gitaarspel komen prima tot hun recht.
De instrumentale versie van ‘Cry Boudica’ is indrukwekkend. De hele bijzondere melange van instrumenten van ‘When my eyes are closed’ is nu totaal anders, maar overtuigend is het zeker.

Ook zonder zang blijft er veel om naar te luisteren in ‘The Final Redoubt’. Laura’s stem is ingezet als instrument. De klank van de strijkinstrumenten in ‘Deep’ missen net de warmte en intensiteit om je echt te raken. Met Footprints’ een andere, maar wel herkenbare versie, wordt deze volwaardige bonus CD afgesloten.

(85/100)(Progrock.com Essentials).