Marygold – One light year

In de jaren ’90 werd in Verona (Italië) Marygold opgericht. Eerst als coverband van vooral Marillion. Gaandeweg zijn ze hun eigen nummers gaan schrijven. Er volgde een aantal wisselingen in bezetting en er was een periode van stilte. Maar Marygold heeft de liefde voor het maken van prog rock nooit verloren. Zodoende viel enkele weken geleden hun nieuwe album ‘One light year’ op de mat.

Ants in the sand’ heeft een instrumentaal intro waarbij ritme en melodie hand in hand gaan. Zanger Guido Cavalleri heeft een vrij eigen stemgeluid, en hij zingt duidelijk. De backing vocals zijn mooi geïntegreerd. De veranderingen in de muziek verlopen meestal geleidelijk. De hoge zang van gast zangeres Irene Tamassia is verrassend, maar vormt een prima match. Het einde is vrij strak gespeeld.
 Het instrumentale intro van ’15 Years’ is rustig opgebouwd. Dit past bij de licht melancholieke sfeer die deze track uitademt. De meerdere laagjes over elkaar zijn mooi verdeeld over de koptelefoon en worden bovendien goed afgewisseld. Niet alleen deze, maar alle tracks hebben een vrij complexe structuur.
 Steeds hoor je weer nieuwe dingen en verrassende elementen zoals het akoestisch gitaarspel in ‘Spherax H2O’. Dit is een heerlijke lange epic track.

Without stalagmite’ start met het geluid van pauken. Dit begint heel zacht en zwelt aan. Ik mis wat ‘body’ in de geluidskwaliteit. Waardoor het minder indrukwekkend is. Het volume van de pauken is in balans met de snaren en de toetsen. Akoestisch gitaar smelt samen met de fluit. De laagjes zijn in harmonie. Er zijn verschillende wendingen. De één wat geleidelijker dan de ander. Ondanks al deze wendingen is het niet bombastisch. Ook in ‘Lord of time’ zitten er tempo en volumewisselingen. De wisselwerking tussen toetsen en snaren komt extra goed tot uiting doordat er gespeeld wordt met de verdeling over de boxen. Het klein gespeelde gedeelte is echt goed. Het strak gespeelde deel idem dito. Het licht gillend gitaarspel en het orgelspel zijn super. Dit zorgt voor wat rock waarbij de drums en bas ook de ruimte krijgen. Weer is de verdeling over de koptelefoon erg goed. Verschillende overgangen zijn indrukwekkend. De stem van Guido past prima bij een nieuw minimalistisch stuk. Het lekker lange instrumentale stuk is puur genieten. Redelijk onverwacht wordt deze mooie epic weg gedraaid. Jammer, want ineens is het stil en is het album afgelopen. Het heel langzaam weg laten sterven was een alternatief geweest.

De geluidskwaliteit is zeker niet slecht. Maar dit album verdient een sublieme kwaliteit. Want de tracks zitten best ingewikkeld in elkaar. Er zijn volop wendingen, die meestal vloeiend verlopen. Bovendien zijn er allerlei details in verweven. Kortom de structuur is complex, maar Marygold heeft het voor elkaar gekregen om dit op een toegankelijke manier te verpakken. ‘One light year’ is een prima album.

(79/100 Andromeda Relix/ Ma.Ra.Cash Records)

Website: Marygold

Facebook: Marygold

Track list:
01 – Ants in the sand – 7.02
02 – 15 years – 6.47
03 – Spherax H2O – 12.28
04 – Travel notes on Bretagne 6.27
05 – Without stalagmite 6.38
06 – Pain – 5.19
07 – Lord of time – 11.44

Line up:
Guido Cavalleri – zang, fluit
Massimo Basaglia – gitaar
Marco Pasquetto – drum
Stefano Bigarelli- keyboards
Alberto Molesini- bas *

Irene Tamassia -zang in ‘Ants in the sand’ en achtergrondzang
Fabio Serra- achtergrondzang

*Bassist Marco Adami verliet ooit Marygold, maar is weer terug.

Please feel free to comment / Reacties zijn van harte welkom

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: