Kotiomkin komt uit Italië. Dit tweetal maakt instrumentale, progressieve nummers waarin ze onder andere Stoner en doom aan toevoegen. Aangevuld met invloeden uit Italiaanse soundtracks van de jaren ’60 t/m ’80.
De cover van Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666) is een verwijzing naar de nummers. Bijvoorbeeld naar ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento’ (Zet de duivel in het klooster)

‘Fatal Commestio’ start met een ‘gil’, dan zijn er zware elektronische klanken waar enkele gesproken zinnen aan toegevoegd zijn. Het tempo gaat omhoog en er zijn wat ‘funk’ invloeden in verwerkt. Je proeft bijna de sfeer uit een oude serie of film. Bovendien hoor je af en toe een ratelend geluidje. Na een wending is het compleet anders, lage tonen plus percussie met leuke details. Enkele wendingen verlopen geleidelijk, andere plotseling. De lage en zware doom/stoner sound is groezelig en vet dik aangezet. Dit houdt een tijdje aan, daarna sterft deze openingstrack langzaam weg.

Na gesproken sampling is de donkere sound maar kort te horen, melodie en ritme nemen ‘Sexy Averno’ over. Dit wordt weer afgewisseld met groezelige klanken. Deze zware klanken hebben zowel elektronische als bas -sound, beide komen onder de vingers van Enzo P. Zeder vandaan. Regelmatig wordt dit prima aangevuld met drums. Al laat Gianni Narcisi zijn stokken zo nu en dan met rust. Het ratelend geluidje is ook hier te horen. De muziek is mysterieus, soms bijna bizar. Daardoor niet zo toegankelijk, maar wel boeiend. Er zijn volop veranderingen in tempo, volume, invloeden en stijlen.

In ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento’ verlopen diverse wendingen niet perfect. Jammer want het is een goed nummer, met een vleugje lichtere muziek maar ook aangename bas grooves. Er is een prima dynamiek in het drummen. Het lichtere slagwerk op de cimbalen vormt een mooi samenspel met de duistere klanken. Het ratelend geluidje is weer toegevoegd. De rust is verrassend gespeeld. Vlak voor het gave einde is er een onrustig stukje ingelast.

‘Vilan Chesserton‘ heeft een rustig, langzaam intro. Als je niet beter weet zou je een sombere ballad verwachten, waar een diepe doorleefde, rokerige stem ieder moment kan gaan zingen. De uiterst kalme sfeer van een heuse ballad houdt een tijdje aan. Na ruim drie en halve minuut wordt de muziek zwaar een groezelig. Het tempo is niet zo heel veel hoger geworden. Ineens is de muziek minimalistisch. Even later hoor je het vervormde geluid van donder en bliksem. Dit wordt aangevuld dan wel afgewisseld met uiterst lage tonen en/of enkele elektronische klanken. Enkele wendingen later eindigt dooft deze epic mooi uit.

Er zijn heerlijke langzame stukken in ‘Satanasso “Protettore” Delle Donne’, maar op andere momenten ligt het tempo best hoog. Na een staccato stuk is er een spanningsboog of dit nummer wel of niet afgelopen zou zijn, maar het gaat verder. Het ratelend geluid dat we eerder hoorde komt paar keer terug. Dan eindigt dit laatste nummer toch nog vrij onverwacht.

Het ratelende geluidje is een terug kerend fenomeen op dit album. Van sommige lage, tonen weet je niet of nauwelijks of ze van de bas of synthesizer afkomstig zijn. De zware, groezelige sound is veelvuldig aanwezig. Maar door de structuur van de nummers is het niet te overdadig. Door de kleine line up en het genre, zijn de mogelijkheden beperkt. Kotiomkin is er vrij goed in geslaagd om er een gevarieerd album van de maken.

(72/100 Subsound records)

Bandcamp: Kotiomkin

Facebook: Kotiomkin

Tracklist:
01 – Fatal Commestio (06:38)
02 – Sexy Averno (6:55)
03 – Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento (05:54)
04 – Vilan Chesserton (10:51)
05 – Satanasso “Protettore” Delle Donne (08:32)

Line-Up:
Enzo P. Zeder: Bas & Analoge Synthesizers
Gianni Narcisi: Drums

This translated review in English is an unadjusted translation from Dutch by Deepl

Kotiomkin – Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666)

Kotiomkin comes from Italy. This duo makes instrumental, progressive songs in which they add Stoner and doom, among other things. Supplemented with influences from Italian soundtracks from the 60s to 80s. The cover of Lo Albicocco Al Curaro (Decameron 666) is a reference to the songs. For example to ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento’ (Put the devil in the monastery)

Fatal Commestio‘ starts with a ‘scream’, then there are heavy electronic sounds to which some spoken sentences are added. The tempo goes up and some ‘funk’ influences are incorporated. You almost taste the atmosphere of an old series or film. Moreover, occasionally you hear a rattling sound. After a turn it is completely different, low tones plus percussion with nice details. Some twists are gradual, others suddenly. The low and heavy doom/stoner sound is dingy and fat thick turned on. This lasts for a while, then this opening track slowly dies away.

After spoken sampling the dark sound can only be heard briefly, melody and rhythm take over ‘Sexy Averno‘. This is alternated with dingy sounds. These heavy sounds have both electronic and bass sound, both coming from under the fingers of Enzo P. Zederno. Regularly this is well complemented with drums. Already Gianni Narcisi leaves his sticks alone every now and then. The rattling sound can also be heard here. The music is mysterious, sometimes almost bizarre. Not so accessible, but fascinating. There are plenty of changes in tempo, volume, influences and styles.

In ‘Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento‘ various turns do not go perfectly. A pity because it is a good song, with a touch of lighter music but also pleasant bass grooves. There is a fine dynamics in drumming. The lighter percussion on the cymbals forms a beautiful ensemble with the dark sounds. The rattling sound is added again. The tranquillity is surprisingly played. Just before the end there is a restless piece inserted.

Vilan Chesserton‘ has a quiet, slow intro. If you don’t know better you would expect a sombre ballad, where a deep lived, smoky voice can start singing at any moment. The extremely calm atmosphere of a real ballad lasts for a while. After more than three and a half minutes the music becomes heavy and dingy. The tempo has not increased that much. Suddenly the music is minimalistic. A little later you hear the distorted sound of thunder and lightning. This is supplemented or alternated with extremely low tones and / or some electronic sounds. A few turns later this epic ends up nicely extinguishing.

There are lovely slow pieces in ‘Satanasso “Protettore” Delle Donne‘, but at other times the tempo is quite high. After a staccato piece there is an arc of tension whether or not this song would be finished, but it continues. The rattling sound we heard earlier comes back a few times. Then this last song ends quite unexpectedly.

The rattling sound is a returning phenomenon on this album. From some low tones, you hardly know if they come from the bass or synthesizer. The heavy, grubby sound is frequently present. But because of the structure of the songs it is not too excessive. Because of the small line up and the genre, the possibilities are limited. Kotiomkin has managed quite well to make a varied album of it.

(72/100 Subsound records)

Bandcamp: Kotiomkin

Facebook: Kotiomkin

Tracklist:
01 – Fatal Commestio (06:38)
02 – Sexy Averno (6:55)
03 – Metti Lo Diavolo Ne Lo Convento (05:54)
04 – Vilan Chesserton (10:51)
05 – Satanasso “Protettore” Delle Donne (08:32)

Line-Up:
Enzo P. Zeder: Bass & Analog Synthesizers
Gianni Narcisi: Drums