The Lachy Doley groep zet De Bosuil in vuur en vlam.

Op 1 september start het nieuwe seizoen van De Bosuil. Dit jaar met The Lachy Doley Group. In juli zag ik ze op Bospop. Ze speelde toen de tent plat. Dat wil ik weer mee maken!

Op de site van De Bosuil stond het niet vermeld. Toch is er vanavond een support act. Hoe meer muziek, hoe liever. Dus kom maar op! De Limburgse tribute band ‘Back to Back’ heeft zich vernoemd naar het Status Quo album uit 1983. Ze coveren nummers tot aan het album ‘In the army now’. Frontman Daniel Roumen lijkt een beetje op de jonge Francis Rossi. Ze trappen af met ‘Caroline’. Dat doen ze vrij goed, zowel qua zang en muziek als performance. Ze spelen ook hits zoals ‘Roll over lay down’. Bassist Frenk Aenderoomer en drummer Hans Lemmen leveren hierbij hun vocale bijdrage. De kleur van de stemmen ligt vrij dicht bij het origineel. Het kleiner gespeeld deel is goed gedaan. Even later liggen tempo en volume weer hoger. Hans heeft een pittige manier van drummen, vaak met een lach op zijn gezicht. Daniel maakt regelmatig contact met het publiek. Bijvoorbeeld bij ‘Whatever you want’ worden we aangemoedigd mee te klappen. Gitarist Jo Stals en Daniel staan zij aan zij te spelen. Doordat het podium vol is, kunnen de mannen wat moeilijk manoeuvreren. Misschien is het daarom dat ze niet van het podium afspatten. Ondanks dat ik wat energie mis, laten ze een goede indruk achter. Met ‘Bye bye Johnny’ nemen ze afscheid.

  • Back to Back • De Bosuil 01-09-2017 • © Jack Kok

 

Onder luid gejuich verschijnt The Lachy Doley Group. Lachy vraagt spontaan:

“Hey, how is it going?”

Dan begint hij met ‘Make it up’. Direct vliegen de vonken ervan af. Niet alleen bij Lachy. Ook bassist Chris Pearson en drummer Jackie James Barnes stralen energie uit.

Use me’ is één van de nummers waar Lachy op zijn Whammy clavinet speelt. Zijn zang is in het rustige deel licht schor en vol emotie. Chris kruipt helemaal in de muziek. De expressieve Jackie past zijn drummen perfect aan op het lagere tempo en volume. Tijdens het up-tempo deel gaat Lachy helemaal los. Deze man is ontzettend beweeglijk, wat een bezieling!  De omschakeling naar een minimalistisch stuk is fantastisch. Dat geldt ook voor het crescendo wat erop volgt. Prachtig zoals dit team het tempo en volume in de muziek omhoogstuwt!

Net als op Bospop is vanavond Søren Andersen te gast. Hij is de huidige gitarist van Glenn Hughes. Søren krijgt van Lachy alle ruimte om zijn kunnen in ‘Stop listening to the blues’ te laten horen. Hij tovert heel wat moois onder zijn snaren vandaan. Deze showman staat te stralen. Lachy geniet ook, dat is duidelijk te zien aan zijn pretoogjes. Jammer genoeg verdwijnt Søren na dit nummer weer. Maar niet getreurd er staat nog meer op de setlist. Waaronder ‘The Killer’. Chris zingt het refrein mee. Het klein gespeelde deel is indrukwekkend. Lachy beheerst zijn Whammy tot in de finesse. In het up-temo gedeelte lijken Jackie en Lachy elkaar op te jagen om sneller te spelen. Ze houden elkaar daarbij goed in het oog. Wat een wisselwerking!

Meestal zijn het de gitaristen die met hun gezicht expressie tonen, de zogenaamde ‘guitar-faces’. Vooral in Frankly my dear I don’t give a dam’ is het Chris die ‘bass-faces’ laat zien. Daarbij laat hij gave grooves horen, met gejuich van de fans als resultaat.

  • The Lachy Doley Group • De Bosuil 01-09-2017 • © Jack Kok

Tot mijn vreugde kondigt Lachy ‘Still in love’ aan. Aan het begin van deze powerballad voel je de pijn van Lachy’s liefdesverdriet. De pijn zit in de muziek, in zijn stem en op zijn gezicht. Lachy zit ineen gedoken, met zijn neus bijna op de toetsen. Stap voor stap verhoogt Lachy het volume van zijn orgelspel. Hij veert op, gooit zijn lijf achterover. Als tempo en volume op zijn hoogst zijn, staat Lachy vol overgave te spelen. Hij beweegt zijn lijf alle kanten op. Hierdoor valt zijn royale orgelkruk om. Het klein gezongen deel vlak voor het einde is subliem. Dit levert terecht een daverend applaus op.

Søren verschijnt nog een keer op het podium. Lachy start met een prachtige solo. Als even later blijkt dat dit de aanloop is naar het up-tempo ‘Lazy’ klinkt er applaus van uit de zaal.

De hele avond spelen de mannen vol vuur. Maar nu lijkt heel De Bosuil in vuur en vlam te staan. Iedereen geniet met volle teugen.

Helaas is dit het laatste nummer. Gelukkig krijgen we een toegift, met Søren erbij! Lachy heeft gekozen voor ‘Gimme some lovin’. De fans dansen en zingen mee. Het viertal op de bühne straalt nòg meer dan net.

Søren speelt betoverend en gebruikt zijn pedalboard om ons allerlei extra’s te laten horen. Als Lachy langzamer speelt, lijkt hij in trance te zijn. Gaaf om deze verandering te zien gebeuren. De opbouw naar volle bak volume is geweldig.

Dan is dit magnifieke optreden echt ten einde.

Er zijn opnames gemaakt voor een DVD. Hopelijk wordt deze uitgebracht. Dit feestje verdient het om vaak bekeken te worden!

 

Doordat The Lachy Doley Group en Søren Andersen na afloop uitgebreid tijd maken voor de fans blijft het lang gezellig in De Bosuil. Beter dan dit had het nieuwe Bosuil seizoen niet kunnen starten.

 

Please feel free to comment / Reacties zijn van harte welkom

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: