‘Blow the horn’ is het debuutalbum van het duo ‘Homeless’. Dit ingetogen blues-americana album telt tien nummers, waarvan drie covers. Al decennia lang is ‘Going down slow’ een veel gecoverd nummer. Ook Homeless vond hierin inspiratie. Max bespeelt zijn akoestische gitaar heel kalm. Uit de mondharmonica van Jan klinken slechte enkele tedere, lang aanhoudende tonen.
Max heeft een knauwende, Amerikaanse uitspraak. De kleur van zijn stem heeft een ruw randje en klinkt een beetje nasaal. Alles is klein en ingetogen gespeeld en gezongen. Zang en muziek zijn in balans. ‘One’, een cover van U2 wordt door Homeless in kleinere, geheel eigen versie van gemaakt. Tijdens het instrumentale stuk is het de harmonica die indruk maakt. Heel gedurfd om U2 te coveren en Max weet je met zijn stem niet zo te raken zoals Bono dat wel kan; Max zingt vlakker: Wat meer variatie in toonhoogte en volume had ‘One’ een meerwaarde gegeven.
Door de knauwende uitspraak van Max gaat er een stukje tederheid verloren. Die tederheid had zeker gepast binnen de mooie tekst van ‘Restless’. Zijn harde klanken geven een disbalans. ‘Miss you mama’ start onverwacht met enkele tonen op piano. De tekst is eenvoudig en Max zingt hier met meer tederheid in zijn stem. Zijn uitspraak is minder knauwend en dit komt het nummer zeker ten goede. In het harmonicaspel klinkt verdriet door, maar toch word je niet echt heel diep in je hart geraakt door het geheel.
Live gespeeld kunnen de gehoorbeschermers waarschijnlijk wel in het etuitje blijven zitten. Door de kleine bezetting en de ingetogen muziek moet het een bijzondere ervaring zijn om ‘Homeless’ live te zien. Hun nummers zijn vrij eenvoudig opgebouwd. Ze hebben niet echt een ‘kop en een staart’. Hierdoor missen ze voor een deel intensiteit. Ik hou van klein gespeelde en gezongen nummers. Maar dan word ik wel graag tot op het bot geraakt. Dat bleef bij mij uit. Maar ik kan me goed voorstellen dat een ander wèl intens geraakt wordt. Of je ‘Blow the horn’ op wil zetten bij het opstaan, in het midden van de dag, of liever ’s avonds. Het is een luisteralbum om alle tijd voor te nemen. De geluidskwaliteit is goed. Voor wie van ingetogen muziek houdt is dit een mooie aanvulling op zijn/haar cd collectie.
(7/10) (Bluescompany)
Website: Homeless
Facebook: Homeless
