DVL (The Hoax + Guy Forsyth) speelde vol vuur in De Bosuil

Toen de deuren van De Bosuil op donderdag 20 september opengingen, stond er nog maar een handje vol mensen te wachten. Zoals verwacht stroomde de zaal snel voller. Want DVL (The Hoax + Guy Forsyth) is een goede publiekstrekker. Deze band houdt de muziek van de Red Devils /Lester Butler levend. Het was dan ook gezellig druk geworden toen Beaux Gris Gris & The Apocalypse het podium betraden. Deze formatie komt uit Amerika en is een blues project van gitarist Robin Davey. Ze spelen een mix van blues, soul en funk.


Heartbreaker’ werd als eerste gespeeld. Frontvrouw Greta Valenti zong haar tekst met fysieke expressie. Ze toonde een elegante manier van bewegen, maar nog veel belangrijker: ze heeft een krachtige stem. Bovendien zong ze loepzuiver.
Toen ‘Lousiana good ride’ gespeeld werd, stond Greta vooraan het podium en zocht oogcontact met het publiek. Tijdens een instrumentaal stuk danste Greta naast Robin. Dit deed ze op een gracieuze en verleidelijke manier. Toch gaf ze Robin alle ruimte voor zijn solo. Ondertussen zorgden bassist Ali Coyle en drummer Mark Barrett voor een steady ritme. Aansluitend kreeg toetsenist Steve Maggoria alle ruimte om zijn kunnen te laten horen. Zijn vingers vlogen over de toetsen.

Mark heeft bescheiden manier van performen. Soms zat hij in een flow, en drumde heel losjes uit de pols. Op de uptempo stukken zag je de verandering in zijn mimiek. Ook bij hem zag je af en toe een smile van oor tot oor. ‘Baby Baby’ startte rustig. Greta’s stem kwam ook hier mooi uit. Tempo en volume werden prima opgebouwd. Greta en Robin stonden tegen over elkaar en haalden het beste in elkaar naar boven. Met ‘Make it wit Chu’ maakte deze band helemaal een zeer goede indruk. Je zag dat Greta de muziek in haar lijf voelde. Tempo en volume in de muziek wisselde een aantal keer. Terecht kregen ze tussentijds applaus. Tot slot werd ‘Don’t let the bastards drag you down’ met volle overtuiging gebracht. ‘Beaux Gris Gris & The Apocalypse’ zal voor menigeen onbekend geweest zijn, maar vast niet langer onbemind. Het was fantastisch om naar ze te luisteren en te kijken.

Inmiddels was het goed druk geworden in De Bosuil. Onder luid applaus kwam DVL op. Frontman Guy Forsyth bedankte ons voor onze komst waarna ze aftrapte met het bekende ‘So low down’.
Ze speelden niet alleen nummers van de Red Devils, maar ook van Guy Forsyth zelf. ‘Tricks of the trade’ was daar één van. Fans zongen direct mee.
Jon Amor trok als eerste de aandacht met zijn gitaarspel. Gitarist Robin Davey en Guy keken met plezier van afstand toe. Bassist Dave Doherty speelde met hoofd in de nek en gesloten ogen. Later was het aan Robin om de aandacht van het publiek te trekken. Hij ging helemaal op de rand van het podium staan, en stond zodoende vlak voor de fans.
Natuurlijk speelde Guy super op zijn blues harp. Nadat hij bij wijze van spreken de longen uit zijn lijf had geblazen, zong hij volle uit volle borst zijn tekst. Zonder ademnood, wat een klasse!

Pray for me’ blijft een mooi nummer. Guy zong en speelde met een flinke dosis passie. Guy en Jon zochten elkaar op. Beide speelden vurig. Dat vurige bleef ook in ‘I wish you could’. Niet alleen bij Guy en Jon, maar bij allemaal was het vuur te zien en te voelen. Drummer Mark Barrett genoot ook zichtbaar. Op de momenten dat Guy niet speelde of zong,straalde hij van plezier. Tijdens ‘Cut that out’ werd er volop gedanst door de fans. De sfeer in de zaal en op het podium was enorm goed.
Toen de mannen even wat zachter speelden, hielden ze de aandacht vast. Het volume werd fantastisch opgebouwd.
De set was prima afwisselend. Want ook het gevoelige ‘Cross your heart’ werd gespeeld. Natuurlijk werd dit subliem gespeeld en gezongen. Het klein gespeelde deel was indrukwekkend. De avond was een aaneenschakeling van uitmuntend gespeelde nummers.
Guy zei:

”Let the music flow from the bottom to the top and from the top to the bottom”.

Dat gebeurde inderdaad, want je voelde de muziek in iedere vezel van je lijf. ‘Going in the church’ zorgde ervoor dat De Bosuil een kolkende massa werd. Dat was helaas het laatste nummer, maar gelukkig volgde de toegift snel. Deze bestond uit ‘I was wrong’. Hier was wederom duidelijk dat er een topteam op het podium stond. Natuurlijk was er volop interactie met het publiek toen ze ‘Who do you love‘ speelden. DVL speelde deze avond vol vuur.
Daarom was dit concert gevoelsmatig na 1:45 minuten te vroeg afgelopen.

Please feel free to comment / Reacties zijn van harte welkom

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

%d bloggers liken dit: